Ingreep geslaagd
Door: Sag
Blijf op de hoogte en volg Melle, Sagra, India, Brida en Yuna
13 Februari 2012 | Nederland, Alkmaar
Vanmorgen waren we om 7.15 in het ziekenhuis. India zou als eerste geholpen worden omdat de revalidatiearts de rest van de dag geen tijd had. De zuster vertelde India aan de hand van foto’s wat er ging gebeuren. De keren hiervoor vonden we dat nooit nodig maar nu dat we met de communicatie bezig zijn en India ouder is vonden we het wel een waardevol moment. India luisterde naar de zuster en was er helemaal bij, wat ze ervan begrijpt weet niemand natuurlijk maar ze had wel even alle aandacht van de zuster.
India mocht bij mij op schoot op het bed naar beneden naar de voorbereidingskamer daar kreeg ik een prachtig witte overal aan en natuurlijk een mutsje op en deze keer zelfs klompen in plaats van plastic oversloffen. Ik tilde India naar de operatiekamer en ze kreeg het kapje op bij mij op schoot. Ze deed het echt super zonder protest. Toen werd ze op de tafel gelegd en moest ik vertrekken. Dat is toch iedere keer een rot moment, hoewel iedereen erg aardig was. De anesthesist vroeg over het ketogeen dieet en hield er meteen rekening mee en vroeg de zuster of er bepaalde infuusvloeistoffen aanwezig waren dat voelde goed. De tandarts liep even mee naar de voorbereidingskamer en vertelde nog een keer wat ze ging doen en dat ze ons om half 10 even wou informeren over hoe het ervoor zou staan.
Mel en ik gingen even naar het Familiehuis een kop thee drinken bij onze lieve vriendin en toen om half 10 weer terug. Het zou nog wel tot 10.15 duren maar alles ging goed. Uiteindelijk kwam om 10.15 uur de zuster zeggen dat het nog wel een half uur zou duren. Uiteindelijk kwam de tandarts om 11 uur om te vertellen dat het klaar was. India had onderaan haar voortanden veel gaatjes aan voor en achterkant die heeft ze geboord en dat ze haar kiezen geseald heeft. Verder zag het er goed uit. De Botuline injecties hadden wel 3 kwartier geduurd. Toen mochten we naar de uitslaapkamer en India lag lekker te snurken maar had wel een dik gezichtje en bloederig slijm. Toen ze wakker werd moest ze erg kreunen en huilen zo zielig. Ze wordt iedere keer zo naar uit die narcose wakker. We hebben haar een zetpil gegeven tegen de pijn en mochten na een uur terug naar de afdeling. Daar heeft ze wat water gekregen en toen dat erin bleef mochten we naar huis. Helaas wou ze niet eten en begon te kokhalzen en nu begint ze ook van het water over te geven. Ze heeft ook die e colibacterie dus of die nu opspeelt of dat ze misselijk is van de narcose?
Ze heeft in haar armen en handen allemaal kleine bloedstipjes van de injecties. Het duurt nog ongeveer 2 weken voor er iets te merken is van de Botox. We moeten het maar afwachten.
Liefs,
SAG
India mocht bij mij op schoot op het bed naar beneden naar de voorbereidingskamer daar kreeg ik een prachtig witte overal aan en natuurlijk een mutsje op en deze keer zelfs klompen in plaats van plastic oversloffen. Ik tilde India naar de operatiekamer en ze kreeg het kapje op bij mij op schoot. Ze deed het echt super zonder protest. Toen werd ze op de tafel gelegd en moest ik vertrekken. Dat is toch iedere keer een rot moment, hoewel iedereen erg aardig was. De anesthesist vroeg over het ketogeen dieet en hield er meteen rekening mee en vroeg de zuster of er bepaalde infuusvloeistoffen aanwezig waren dat voelde goed. De tandarts liep even mee naar de voorbereidingskamer en vertelde nog een keer wat ze ging doen en dat ze ons om half 10 even wou informeren over hoe het ervoor zou staan.
Mel en ik gingen even naar het Familiehuis een kop thee drinken bij onze lieve vriendin en toen om half 10 weer terug. Het zou nog wel tot 10.15 duren maar alles ging goed. Uiteindelijk kwam om 10.15 uur de zuster zeggen dat het nog wel een half uur zou duren. Uiteindelijk kwam de tandarts om 11 uur om te vertellen dat het klaar was. India had onderaan haar voortanden veel gaatjes aan voor en achterkant die heeft ze geboord en dat ze haar kiezen geseald heeft. Verder zag het er goed uit. De Botuline injecties hadden wel 3 kwartier geduurd. Toen mochten we naar de uitslaapkamer en India lag lekker te snurken maar had wel een dik gezichtje en bloederig slijm. Toen ze wakker werd moest ze erg kreunen en huilen zo zielig. Ze wordt iedere keer zo naar uit die narcose wakker. We hebben haar een zetpil gegeven tegen de pijn en mochten na een uur terug naar de afdeling. Daar heeft ze wat water gekregen en toen dat erin bleef mochten we naar huis. Helaas wou ze niet eten en begon te kokhalzen en nu begint ze ook van het water over te geven. Ze heeft ook die e colibacterie dus of die nu opspeelt of dat ze misselijk is van de narcose?
Ze heeft in haar armen en handen allemaal kleine bloedstipjes van de injecties. Het duurt nog ongeveer 2 weken voor er iets te merken is van de Botox. We moeten het maar afwachten.
Liefs,
SAG
-
13 Februari 2012 - 18:22
Mooi:
De tranen rollen hier weer. Mooi verhaal Sagra en fijn dat het goed gegaan is!
Groetjes Caroline -
13 Februari 2012 - 18:43
Sylvia:
Gelukkig dat alles goed is gegaan en het weer achter de rug is.
Wat is ze toch een kanjer! -
13 Februari 2012 - 20:35
Lennard En Kirsten:
Je houdt elke keer je hart weer vast als iemand onder narcose moet. Helemaal ons lieve nichtje India die al zoveel mee heeft moeten maken en nu ook weer zoiets moet ondergaan. We hebben niets anders dan bijzonder veel respect voor zulke volhardende, liefdevolle ouders die elke keer door een stress plafond heen moeten gaan en uiteindelijk weer terug op de voeten moeten komen.
Uiteraard is India de patient en wij zijn elke keer opgelucht dat dit sterke meisje het allemaal zo goed doet. Geef haar maar de allerdikste knuffel die je maar kunt geven en zeg maar dat tante Kirsten en oom Lennard het aller- allerbeste toewensen. -
13 Februari 2012 - 21:31
Martha:
Goed om te lezen dat alles ok is . Het blijft altijd weer een moment waar je als ouder niet naar uit kijkt als je kind onder narcose moet.
Dikke knuffel voor jullie allemaal en tot donderdag!
liefs Martha -
14 Februari 2012 - 08:17
Irma:
Prachtig verhaal weer, en wat een hoop "gedoe" voor zoiets "simpels". Respect!
Irma -
14 Februari 2012 - 08:44
Ellis :
Duimen, dit is gelukkig weer achter de rug, nu alle goede gedachten naar de werking van dit spulletje. Liefs, voor jullie allemaal. -
08 Mei 2012 - 19:18
Kimberly Giese-Timme:
Ik ben zó benieuwd of India inderdaad nieuwe geluiden maakt. Voor jullie natuurlijk hét ultieme bewijs dat ze zich inderdaad beter zal voelen door de injecties.
Ik duim. Ik duim. Ik duim
x vanuit Winkel,
Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
