Dag 210 in Beijing, 05-04-06

Nou alweer 6 dagen geleden dat ik heb geschreven en er is veel gebeurd.

Donderdagavond kwam Mel om een uur of 8 half 9 thuis en zijn we naar het nieuwe huis gegaan. Er stonden nog allemaal spullen van de eigenaar het leek net alsof hij er smorgens nog had gewerkt. Ik vond het een vervelend gevoel maar was ook wel blij dat Mel de sleutel had kunnen regelen zodat ik vrijdag kon schoonmaken. We zijn wat spullen gaan verslepen en de opstelling anders gaan maken. De tijd vloog en toen we net op het punt stonden om naar huis te gaan (we zouden uiteten maar dat kwam er dus niet van) werd er op de deur geklopt. Het was de congierge en hij zei waarschijnlijk dat er mensen hadden geklaagd vanwege het geschuif het was namelijk al half 11. We hadden helemaal geen erg in de tijd gehad dus voelden ons wel een beetje rot dat er mensen last van ons hadden gehad.
Thuis nog maar even een broodje gegeten en toen naar bed.

Vrijdag hadden we om 9 uur een afspraak bij de ambassade om de erkenning te regelen. We werden daar echt als een vijand behandeld en niet als mede Nederlander. We hadden om 9 uur een afspraak met iemand maar die liet zich niet zien. We moesten buiten wachten met allemaal Chinezen die een visum gingen aanvragen. Toen we eindelijk naar binnen mochten kregen we een stomme jongen aan de balie die zei dat we onze formulieren niet hadden gefaxt. Mel zei dat hij ze had gemaild. De jongen aan de balie ging het afhandelen. Hij kwam terug en zei dat de ambassadeur er niet was en dat we om 3 uur maar terug moeten komen. Mel zei dat dat niet kon omdat hij naar zijn werk moest en dat het dan maar op maandag moest. Toen ging die jongen weer weg en kwam terug met de mededeling dat het dan toch meteen getekend zou worden door de ambassadeur terwijl we dus nog niet eens de originele documenten hadden laten zien, die we volgens hun wel nodig hadden. Heel raar. Opeens kwam die vrouw waar we de afspraak mee hadden toch en ze gaf ons geen hand of verontschuldigingen. We werden steeds bozer. Ze liet ons wachten in een kamer en ging het document maken dat we later moesten ondertekenen.
We moeten nu als de baby is geboren met het document van het ziekenhuis naar een Chinese notaris. Die maakt een akte en met die akte gaan we naar de ambassade. Die sturen die akte naar het Chinese consulaat en vervolgens sturen wij wat we dan van hun krijgen naar Den Haag waar een wachttijd is van een half jaar, om het kind daar in te schrijven in de GBA. Dit omdat je dan niet steeds als je een geboorte bewijs nodig hebt naar China hoeft.
We kunnen ook meteen met de notariele akte bij de ambassade een paspoort voor het kindje aanvragen en een visum. Of het kindje de Chinese nationaliteit krijgt wist ze niet maar zou ze navragen en ons mailen, maar dat is tot nu toe niet gebeurd. Toen we weggingen wenste ze me succes en gaf toen wel een hand. Waarschijnliljk had ze toen wel door dat ze niet helemaal netjes was geweest.

Thuis heb ik nog wat gemaild (voelde me niet zo tof) en ben toen naar het nieuwe huis gegaan om schoon te maken. En ik kan je vertellen dat was echt nodig. Het was niet vies het was gewoon smerig. Ik begon met de keuken en op de tegels zat een dikke zwarte laag stof. Ik heb dus zelfs het plafond gesopt. Mel kwam om een uur of 1 thuis en heeft me toen geholpen met schoonmaken, dat was wel heel fijn. Om 4 uur kwam Michel ook (hij heeft het zwaar gehad die eerste week op het week. Hij heeft zelfs een keer 24 uur doorgewerkt) helpen dus dat was helemaal fijn. Mel heeft de badkamers gedaan (ja je leest het goed kamers, we hebben er nu twee en ze zitten naast elkaar) en Michel de woonkamer. De mannen gingen op een gegeven moment naar de supermarkt om schoonmaakspullen te kopen en uitgerekend toen kwam de huisbaas langs met de agent en iemand van PZ van Mel zijn werk. Ze gingen opschrijven wat er allemaal in het huis aanwezig is zodat wij niets meenemen als we hier weer weggaan. Ik zei dat er een heleboel spul van die huisbaas lag en vroeg wanneer hij dat mee ging nemen. Hij keek verbaast maar later (toen pz Zhen had gebeld om te tolken zodat ze zeker wisten dat wat ik zei ik dat ook echt meende) zei hij dat alles wat we niet willen we op de logeerkamer moesten zetten en dan zou hij begin mei alles komen halen. Dat was mooi want eerst had zijn vrouw gezegd dat alle meubels moesten blijven en nu konden we dat ook meegeven.

Om half 7 ging ik naar huis om te douchen want we zouden uiteten gaan met Michel. De mannen gingen nog zuigen en moppen zodat we morgen meteen konden verhuizen. Mijn hele lijf deed pijn maar ik was wel voldaan over het werk dat ik had verricht.

Zaterdag was Mel al om 7 uur uit de veren en ging om 8 uur al naar het huis met de koffers die ik donderdag had ingepakt. Ik was ook uit bed en ging verder met inpakken. Dat werkte goed. Ik pakte in en Mel bracht het naar het nieuwe huis en pakte uit. Michel kwam om een uur of 11 en heeft geholpen met de zware dingen. Ik ben toen ook naar het nieuwe huis gegaan en heb daar spullen opgeruimd en ingericht. Aan het eind van de dag deed echt alles me pijn zelfs als ik lag dat was minder. Ik heb dus toch weer teveel gedaan maar goed alles was klaar.
Mel was nog naar de friendshipstore gegaan om brood en chocomelk te halen en we aten lekker makkelijk een broodje van de subway. We hebben echt heerlijk geslapen op ons nieuwe zachte matras.

Om half 10 was Michel er en zijn we naar de (Pan jia juan) markt gegaan. Het was heerlijk weer en we hebben aardig wat tijd daar doorgebracht. Ik heb een leuk beeldje gekocht van een drakenboot met mannetjes erop. Ik heb heel goed onderhandeld (samen met Mel) en uiteindelijk kwamen we van 800 op 200 dus dat was goed gedaan. We hebben een gaaf kadootje voor iemand gekocht en voor Manon twee schilderijen daar had ze om gevraagd. Michel heeft ook leuke dingen gekocht en daarna zijn we buiten wat gaan drinken en eten. Toen de taxi gepakt naar een winkelstraat en daar was een onwijs grote boekenwinkel met heel veel mensen. Iedereen is daar aan het lezen dat is leuk om te zien.(zie ook fotos). Ik heb twee doosjes met flashkaartjes gekocht een met dieren en een met fruit en groente. Is leuk voor mezelf maar ook voor op school in Nederland.
Het begon me weer een beetje op te breken dus na nog wat gelopen en bekeken te hebben zijn we met de taxi naar huis gegaan. Om 5 uur waren we thuis en we zijn om een uur of 6 gaan eten in de vreetschuur. Een leuke dag dus.

Maandag naar school geweest dat was leuk. Elijah kwam te laat binnen en later bleek dat de hele fam laat was. Hij had een rood hoofd (ik bedoel dus niet zijn haar) en rode ogen en hij was redelijk van de wereld. Er was duidelijk iets gebeurd in het gezin, C vertelde dat het met Mika en Carry-ann hetzelfde was. Gisteren vertelde C dat Elijah niet op school was en dat hij uit huis is. Hij was gisteren een appartement en een baan aan het zoeken (ben benieuwd of dat lukt in een dag) en hij slaapt voorlopig bij Linda en Dan. Dan heeft de vader van E gevraagd om een gesprek en dat hebben ze gisteren middag gehad. Ik vind het wel erg knap van E dat hij deze stap heeft gezet, het zal absoluut niet makkelijk voor hem zijn. Ik ben ook benieuwd of ze nog meegaan op schoolreis vrijdag.

Na school ben ik naar de tandarts gegaan waar E zijn moeder ook was geweest. Daar heb ik uitgelegd wat er aan de hand is en dat ik nu ook een ontsteking erbij heb (ik proef de heletijd ether) en dat ik denk dat de kies eruit moet. Ze vroegen hoeveel maanden ik zwanger ben en het bleek dat daar een probleem was. Helaas begreep ik niet wat dat probleem was dus heb ik Zhen gebeld om voor me te vertalen. Bleek dat ze me niet wilden helpen omdat ik al 7 maanden ben (ik heb 7 gezegd omdat ik er al bang voor was) Was ik 6 maanden geweest dan hadden ze het nog willen doen. Ze raadden me aan om naar een ziekenhuis te gaan omdat ze daar beter waren. Dus ik met de taxi daarheen. Gevraagd waar ik moest zijn en toen naar de derde etage gegaan (serious dental problems). Ik moest even wachten en toen heb ik aan de zuster uitgelegd wat het probleem is. Ze vroeg ook naar de zwangerschap en haalde toen de dokter. De dokter keek en voelde met een haakje (ik voelde dat ze het gebroken stuk kies een beetje opzij bewoog) bij de kies. Toen moest ze overleggen. Ondertussen keek ik om me heen en wat ik zag was niet zo fraai. Op de apparaten zaten spetters opgedroogd bloed en de instumenten zagen er ook niet echt schoon uit. Het was trouwens niet een kamer waar ik in lag maar een hokje zoals je ook in Amerikaanse kantoren hebt. Zonder deur en muurtjes waar je overheen kunt kijken. Ik kon dus ook gewoon andere mensen zien liggen en zij mij. De dokter kwam terug met de mededeling dat ze niets ging doen vanwege de zwangerschap en dat ik 3 maanden moest wachten. Ze wou me wel een prik geven tegen de pijn maar dat heb ik gezien de hygiene en het feit dat ze toch niets ging doen afgewezen.

Toen kon ik dus naar huis. Ik balen. Heb toen met Mel overlegd en besloten om dan toch die dure te doen omdat Zhen ook zei dat het bij een Chineese tandarts dus niet gaat lukken. En dan alleen de kies te laten trekken. Ik heb een afspraak gemaakt en ik kon als spoedgeval gisteren terecht. Mel heeft vanaf zijn werk mijn tandarts in Nl gebeld en die heeft mijn foto erbij gepakt en gezegd dat ik zou moeten vragen of het mogelijk is dat ze alleen het gebroken deel aan de binnenkant weghalen zodat de ingreep minder groot is dan de hele kies weghalen (beter voor de baby) en dan kan er misschien nog een kroon geplaatst worden.
Dat heb ik dus gezegd toen ik gister bij de tandarts kwam, hij was een Irakees uit Canada. Hij was een beetje neerbuigend toen ik zei dat ik bang ben voor de tandarts en toen hij merkte dat ik pijn had tijdens de injectie. Maar goed de zuster was erg lief en doorstaan moet je het toch. Hij heeft het stukje weggehaald en heeft er een noodvulling op gemaakt. Hij denkt niet dat die het 2 maanden volhoudt maar ik ga het gewoon proberen liefst nog langer. Toen ik in de taxi op weg was naar de Starbucks om met C wat te gaan drinken kreeg ik weer gevoel in mijn mond en ik had enorme pijn. Ik heb bij Watson's wat paracetamol gehaald (kan je daar gewoon uit het rek halen dus geen gezeur over dat ik het niet krijg). Maar het was niet te harden ik kon me niet op het gesprek concentreren en ik was aan het zweten. C haalde wat ijsklontjes voor me en dat hielp wel een beetje maar ik ben na 1,5 uur (toch nog best lang)met de metro naar huis gegaan. Daar weer een paracetamol en toen op bed gaan liggen met een koud blikje tegen mijn mond.
Ik heb wat yogurt met banaan naar binnen gewerkt toen Mel thuis kwam om half 8. En ben om half 10 weer gaan slapen, Mel trouwens ook. Nu doet het nog steeds zeer heb weer twee pillen genomen. Ik kan niet eten alleen yogurt. Ben ook niet naar school gegaan. Als ik lig gaat het het beste dus doe ik dat ook maar. Misschien later op de middag even naar de markt in het park maar ik denk het eigenlijk niet.

Mel heeft het kneiter druk op zijn werk maar doet wel zijn best om op tijd thuis te zijn. Ze hebben eigenlijk 6 extra mensen nodig maar PZ kan ze niet vinden. Alle opdrachten worden aangenomen door Michael en dat is niet handig want zo hebben ze soms maar een dag of avond de tijd om een ontwerp te maken wat de kwaliteit natuurlijk niet ten goede komt. Mel moet vandaag 3 ontwerpen klaar hebben dus die zit nu te stressen. Ding Ming is ziek dus Mel moet zijn werk ook overnemen.

Gisteren is de huisbaas geweest om de spullen nu al op te halen dus dat is mooi. En de jongen voor de telefoon en het internet is(nadat ik er weer heen ben gegaan en dus van smorgens 9 tot 2 uur smiddags heb gewacht) gekomen om dat weer aan te sluiten. Dus we zijn zoals je ziet ook weer online. En we hebben hetzelfde telefoonnummer als eerst.

Ik denk dat Mel het fototoestel mee heeft dus kan ik geen foto's maken van ons nieuwe huis maar dat komt zo snel mogelijk.

Mingtian jian!
Sa La

Ps: Fijn om weer van je te horen Malio

Ps ps: Manon bedankt voor je pakketje erg leuk! En Joke bedankt voor de bladen!

Ps ps ps: Axel, Anne, Yuri, Pap en Mam als ik jullie niet meer spreek veel plezier in Tsjechie geniet ervan en rust lekker uit!