Squirt

Om 8 uur moeten we ons melden bij het Island Dolphin Care Center. Ik had mijn wekker gezet maar dat was niet nodig want India heeft er een potje van gemaakt vannacht. Ze is al vanaf 4 uur (en daarvoor heeft Mel haar al twee keer anders neergelegd) klaarwakker en wil niet meer slapen. De kleine dames moet ik echter wakker maken die waren juist nog heel diep aan het slapen.

Om kwart voor 8 zitten we in de auto en rijden naar het centrum toe. Bij de lift in de parkeergelegenheid staat een bord waarop India wordt welkom geheten samen met alle andere kinderen. We worden opgevangen door een stagiaire die Emilie heet, ze komt uit Duitsland en het is haar laatste week van de 8 weken hier. Ze neemt ons even mee naar het terras zodat we op het water kunnen kijken waar de dolfijnen zwemmen. We praten daar even en dan gaan we naar binnen voor het welkompraatje.

De oprichtster van het centrum (haar naam ben ik even vergeten) doet het woord en vertelt dat ze samen met haar man het centrum is begonnen vanwege haar zoon, Joe (die werkt daar ook als chief inspiration). Omdat er een stuk van zijn hart miste toen hij geboren werd is hij 5 keer aan zijn hart geopereerd. Op drie jarige leeftijd tijdens een van die hart operaties heeft hij een hartaanval gekregen en sindsdien mist hij een hersenhelft. Zijn moeder is toen naar het Dolphin Plus centrum gegaan (dat naast Dolphin Care ligt) en is daar met haar zoon begonnen met de dolfijnen. Het sloeg zo goed aan dat ze toen zelf een centrum is begonnen met haar man, dit is het verhaal in een notendopje. Ze heeft er een heel boek over geschreven. Alle mensen stellen zich voor daarna gaan die allemaal weg en vertelt ze over alle dolfijnen en de trainers en wat wel en niet mag terwijl we daar zijn, eigenlijk vooral wat niet mag (zoals bij veel dingen hier er hele lijsten zijn met wat niet mag.) Ze is een hele hartelijke vrouw en het lijkt erop dat ze veel voor je willen doen zodat je het beste haalt uit waarvoor je hier bent. Het praatje duurt erg lang en India is in de tussentijd lekker gaan slapen en de andere meiden vervelen zich behoorlijk maar zijn nog wel tot goed gedrag in staat, gelukkig.
Dan is het 9.15 uur en is het al India haar therapietijd. Ze begint in het klaslokaal en ze gaat daar schilderen, samen met Brida en Yuna. Ze mag kiezen uit een houten dolfijn, schildpad of zeemeermin. Ze kiest de zeemeermin. Mel zegt nog wel even tegen de therapeut, die overigens Kimberly heet maar Kim genoemd wordt, dat ze India de tijd moet geven om te reageren zeker 10 seconden.

Anders dan op Curacao mogen wij overal bij zijn (dit waarschijnlijk ook om lawsuits te voorkomen). Wij moeten India ook overal heen tillen, zij tillen je kind nooit. Dus ook als je kind kletsnat met een wetsuit aan uit het water komt moet je het zelf tillen. We weten dat we niet steeds moeten vergelijken maar dat vond ik wel mooi op Curacao dat zij dat wel doen en dat ze ook het kind weer douchen en aankleden. Daardoor leren ze het kind wel veel beter kennen. Maar goed we hebben nog maar een keer gehad dus we moeten het verder bekijken.

Ze ging dus schilderen en koos voor de kleur roze. Ik denk dat we met Kim moeten afspreken dat ze India voor ze haar laat kiezen zegt dát ze gaat kiezen zodat het voor India duidelijk is dat er iets van haar verwacht wordt. Dat ga ik morgen met haar bespreken. Kim houdt trouwens het penseel vast samen met India haar hand. Toen was de schildertijd om. Morgen gaat ze weer schilderen. Mel en ik zeiden nog tegen elkaar dat we niet willen dat ze iedere dag gaat schilderen want daar zien we de nut niet van in, moeten we ook zeggen.

We kunnen nog wel andere therapieën aanvragen waar we dan voor moeten betalen. Zoals Cranio-Sacraal, accupunctuur, Yoga, ect. Zien de mensen die met India werken en dit lezen hier een voordeel in, afgezien van de Yoga dan? (en niet zeggen dat we dat moeten nemen voor mij ;-))

Toen gingen we naar het doc. Eerst moesten we India haar zwemluier aan doen een wetsuit en een reddingsvest en toen droeg ik haar naar het doc. Brida mocht ook op het doc en ik ook. Mel en Yuna zaten erachter die gaan morgen. De therapeut zei telkens tegen de trainer wat ze wilde dat de dolfijn ging doen anders dan op Curacao dat de dolfijn en de trainer het meer bepalen. Ook Brida werd in het geheel meegenomen en dat was heel leuk. India haar dolfijn heet Squirt. Ze is een vrouwtje dat momenteel zwanger is en daarnaast ook nog borstvoeding geeft aan haar zoontje van 2 jaar. Ze schijnt een hele gevoelige dolfijn te zijn die de baas is over de andere dolfijnen. Je kon zien dat ze veel melk had want ze had twee bulten vlakbij haar staart. Hopelijk kunnen we nog meemaken dat ze borstvoeding geeft aan haar zoon want dat schijnt best bijzonder te zijn om te zien. De trainster heet Wendy en ze komt over als een vriendelijke, rustige vrouw.

India deed het super in het water. Kim wou vrij snel al met het minisurfboardje met India over het water gaan en dat vond India geweldig. Ze liet haar veel kiezen via picto’s maar ik weet niet of India dat kan zien. Ze koos wel en misschien als ze het vaker ziet en weet welke activiteit eraan vast zit ze duidelijker kan kiezen. Fijn is wel dat je er nu bovenop zit en nog aanwijzingen kunt geven over wat wel of niet handig is bij India. Wat ook heel leuk is dat Brida helemaal trots was op haar zus toen ze zag hoeveel picto’s India al had bekeken. En toen ze zag hoe India door het water zoefde. De zusjes worden er wel veel meer bij betrokken hier en ze proberen te kijken of de zusjes ook dingen bij India kunnen uitlokken. We wachten het af.

Na de therapie heb ik India dus kletsnat naar boven gedragen (misschien morgen maar een vuilniszak over de rolstoel doen) en op de brancard uitgekleed en toen in een aangepast plasticstoeltje op de grond gedoucht, dat ging heel goed.

Toen met de auto naar de supermarkt eten voor vanavond gekocht en brood voor de lunch. Ook daar geen kaartlezer voor de foto’s helaas. We hebben heerlijk op het balkon geluncht en daarna zijn de kleintjes gaan slapen ook India en Mel hebben een oogje dicht gedaan. Om half 5 was iedereen weer wakker en zijn we gaan zwemmen. Tijdens de family swim op vrijdag mag een van ons met India in het water maar dat houdt wel in dat je haar zelf vasthoudt in het water en dus alleen met je voeten, waaraan flippers zitten, vooruit kunt komen of je boven water kunt houden. Ik ben dus alvast maar gaan oefenen met India zonder flippers, even wat spieren kweken daar. Voor het avondeten heb ik India haar vierde voortand eruit getrokken, het is een kaal gezicht aan de bovenkant. Tijdens het avondeten is India weer in slaap gevallen en wel zo vast dat ze uren doorslaapt in de stoel. Mel is na ons eten ook in slaap gevallen op de bank dus ik zit hier tussen twee slaapkoppen, waarvan er een ook nog snurkt, in te typen. Ik ga nog maar even een boekje lezen.

Sag