Dag 190 in Beijing, 16-03-06

Dag lieve mensen hier weer even een update van ons leven in het Chinese.
Mel bevindt zich momenteel ergens boven China in het luchtruim. Hij is gisteren naar Hongkong gegaan voor een opdracht, die hij overigens ook mag doen, en moest vandaag in een andere stad dichtbij Hongkong nog een winkel bekijken. Hij moet twee winkels ontwerpen (volgens bepaalde richtlijnen, er zijn namelijk al een aantal winkels en de nieuwe winkels moeten er ongeveer hetzelfde uitzien) voor een opticien. Dat is wel een leuke opdracht en er zitten weer een aantal reisjes aan vast naar Hongkong en Chendu, dus dat is niet verkeerd. Het ontwerp voor de ene winkel moet hij over twee weken af hebben en de andere iets later geloof ik. Verder heb ik Mel nog niet goed gesproken dus wat hij van Hongkong vond en wat hij er verder heeft ondernomen weet ik niet.

Dinsdag ben ik met C met de taxi naar het adres gegaan van de babywinkel die mr Lio op internet had gevonden. Het was alleen niet echt een winkel we denken dat het meer een internetwinkel is waar je alleen dingen kunt bestellen. Toen zijn we naar het tweede adres gegaan, dat ziekenhuis waar veel vrouwen bevallen. Volgens de juffen zouden daar veel winkels zijn maar wij konden er maar 3 vinden die heel klein waren en alleen maar suffe zwangerschapskleding verkochten. Ik dacht dat ik verderop nog iets wist dus liepen we een stuk daarheen. Dat viel weer niet mee helaas maar ik heb het wel gered. Daar aangekomen konden we het niet vinden dus zijn toen maar een kop koffie gaan drinken in een theehuis. Het was een leuk cafe want je zat op een schommel met een tafel in het midden (twee schommels dus). We hebben er best lang gezeten en gingen pas om 4 uur naar huis. Ik was nogal moe en had pijn dus heb niet zo heel lang aan mijn huiswerk gezeten en ging om 9 uur naar bed.

Woensdag was C nogal down en begon toen ik haar ernaar vroeg te huilen. Ze zit met haar ex en de fransman in haar maag. Ze wil heel graag een relatie maar het wil niet zo lukken. Daarnaast werd ze gebeld dat het huis wat ze nu huurt wordt verkocht en ze weet niet of ze er dan kan blijven wonen. En dan zit ze ook te piekeren over wat ze na dit semester moet gaan doen aangezien haar geld een beetje opraakt. In de taxi heb ik haar een beetje op proberen te vrolijken en vroeg haar toen we uitstapten of ze zin had in een snel kopje koffie in het koffiehuis. Dat wou ze graag. We zijn tot 3 uur gebleven en zijn toen naar huis gegaan. Ze was een stuk opgewekter dus dat was fijn om te zien. We zijn door de Hutong teruggelopen en ik vroeg me af of de mensen daar ook konden douchen omdat ze wel openbare toiletten hebben (in hun huis hebben ze geen toilet) maar ik geen douches heb gezien. Er schijnen badhuizen te zijn die vergelijkbaar zijn met een turksbadhuis, hamam. Ze heeft er een film van en die heeft ze me vandaag gegeven dus ik zal jullie later meer vertellen.

Vandaag hadden we een hele leuke luisterles. We begonnen namelijk te praten over iets, ik weet niet meer wat, en toen zijn we niet meer gestopt. We hebben niets uit het boek gedaan. De juf heeft de hele les gepraat en wij hebben haar vragen gesteld. Het ging eerst over het geloof in China. De meeste mensen zijn boeddhist of Maoist (als je dat ook als geloof mag rekenen tenminste, de juf deed het wel). Daarnaast is er ook een grote moslim gemeenschap. Er zijn een aantal moslim provincies. Toen hebben we het over de Culturele Revolutie gehad. Onze juf heeft altijd in Beijing gewoond en Mao Zedong ook. Ze is in 1961 geboren en vanwege de revolutie kon ze niet naar school omdat die gesloten waren. Toen ze 6 was kon ze naar school en heeft toen ook pas (in China is dat pas) Pinjing en karakters geleerd. Haar ouders hadden 2 kinderen en op een gegeven moment was het zo dat een van de kinderen naar een andere provincie moest om daar op het land te gaan werken. Haar moeder heeft heel veel zorgen gehad over wie van de twee ze moest sturen omdat mijn juf veel groter en sterker was dan haar broer. Maar haar broer een man was. Tenslotte zou ze haar zoon sturen omdat het voor een meisje veel te gevaarlijk zou zijn. Uiteindelijk hoefde geen van beiden omdat toen Deng Xiao Ping aan de macht kwam en hij de universiteiten weer opende en mijn juf en haar broer alle twee naar de universiteit konden gaan. Mijn juf is geen aanhanger van Mao maar wel van Deng. Ze vertelde dat haar vader Landlord was en het voor hem dus heel gevaarlijk was in die tijd. Haar overgrootmoeder was landeigenaar, dat land werd haar afgenomen en ze werd op 80 jarige leeftijd te werk gesteld als stratenveger. Haar overoma kon niet lezen en sprak geen putonhua (ABC) dus begreep niet wat er gebeurde. Het was een hele enge tijd voor mijn juf (en voor een heleboel andere mensen natuurlijk). Ze vertelde dat ongeveer 50 % van de Chinezen nog aanhanger van Mao zijn. Dat zijn de mensen met de lage banen zoals taxichauffeurs, ayi's, landarbeiders en mensen in het leger. Dit komt omdat Mao van hen hield en zodoende zij ook van hem. Voor de hoog opgeleide mensen was Mao allerminst lief dus die mensen zijn geen aanhanger.
Het was erg interessant en het wordt een te lang verhaal om het allemaal op te schrijven. We hebben het over een aantal problemen gehad in China. Ook over 4 juni 1986 wat er op Tiananmen is gebeurd. Door wat er daar is gebeurd is haar broer die op dat moment in Canada studeerde voor 2 jaar, niet meer teruggekeerd hij woont daar nu nog steeds. Ook hebben we het over Tibet gehad en de Dalai Lama. Wel grappig dat Elijah en Linda daar dus echt niets vanaf weten. Elijah wist niet eens wie de Dalai Lama is, heel apart. Ook over het drugsprobleem van China hebben we het gehad.
Wat ik ook gaaf vind is dat ik (en mijn klasgenoten) toch heel veel van wat ze verteld kan begrijpen (of denk te begrijpen) ondanks dat ze continu Chinees spreekt. We vonden het allemaal erg leuk en hebben er samen over nagepraat in de pauze. Toen bleek wel dat we sommige dingen niet helemaal goed hebben begrepen en dat de een iets anders had begrepen dan de ander maar over het algemeen hadden we toch hetzelfde verstaan.

Na school ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Ik dacht dat ik morgen pas moest maar ik zag gelukkig vanmorgen op mijn computer dat het vandaag de 16de is. Met Ambrosius is alles oke het hartje klopt nog steeds stevig. Ze wilde mijn schildklier voelen omdat ze hem er opgezet uit vond zien. Daar schrok ik een beetje van en vertelde haar waarom. Toen zei ze "en dat zeg je me nu pas?" Dus ik zei dat ik de hele familiegeschiedenis qua ziekten allemaal had opgeschreven de eerste keer dat ik een afspraak had dus ervanuit ging dat ze dat wel wist. Toen wilde ze toch een bloedonderzoek doen om zeker te weten dat alles goed is.
Ik vertelde haar over de bandenpijn (is best moeilijk in het Engels moet ik zeggen) en ze dacht dat het goed was om naar fysiotherapie te gaan. Daar heeft ze meteen een afspraak mee gemaakt en ik kon vandaag terecht. Ook heb ik haar gevraagd over mijn kies en ze zei dat ik het beter zo snel mogelijk kon laten nakijken en dat het niet schadelijk is voor de baby als ze een verdoving geven of een nieuwe vulling plaatsen.
Toen ik bij haar wegging ben ik meteen maar bij de tandafdeling langs gegaan en heb nu een afspraak voor dinsdag (ik moet zeggen ik ben niet zo flink wat tanden betreft). Toen naar de Fysio. Het was een aardige vrouw en het grappige was dat haar vader Nederlands is en uit Maasticht komt en dat ze getrouwd is met een Canadees (ze is zelf ook Canadees) wiens ouders beide Nederlands zijn. Ze spreekt zelf geen Nederlands. Ze moest lang denken over wat ze me zou kunnen bieden. Ze ging wat dingen uitproberen qua oefeningen die ik zou kunnen doen. En over de vraag waarom ik pijn heb. Toen ik een oefening deed kwam ze erachter dat (ja Wei je zei al dat je het dacht en nu is het bevestigd) mijn linkerbeen langer is dan mijn rechter (en volgens mij best wel een stuk). Omdat je botten weker worden zou het kunnen dat daar ook de pijn vandaan komt. Ze denkt in ieder geval dat de pijn in mijn knie (wat ik al heel lang heb) daardoor komt. Ze heeft me een aantal oefeningen gegeven, ook voor in de pauze op school maar zei dat ze verder niet veel voor me kan doen. Het leek haar een goed idee als ik naar de accupuncturist ga voor de bandenpijn. Dus nu heb ik daar een afspraak mee op maandag. Ik ben benieuwd ik ben nog nooit bij zo iemand geweest en ik vind het wel spannend. Ik heb dus genoeg te doen volgende week. (wat is jou mening Wei??).

Morgen ga ik met C en Linda koffie drinken na schooltijd dus dat is gezellig. Zaterdag gaan we misschien na de yoga wat drinken met twee Nederlandse stellen (een waar we al eerder een keer zijn wezen eten). Zondag gaan we zwemmen ten eerste omdat ik dat lekker vind en ten tweede omdat en de dokter en de fysio dat hebben aangeraden. Ik vind het wel fijn als Mel meegaat de eerste keer dus dat gaat hij doen.

Nou een heel verhaal.

Nog even kort: met Kirsten gaat het goed. Haar oog doet het goed en de baby is ook in orde. Het is wonderbaarlijk goed gegaan dus iedereen is helemaal blij.

Mingtian jian!
Sa La

ps: Mam de band is gearriveerd. Ik denk dat het wel erg prettig is als ik loop, als ik zit is het niet prettig dat heb ik net geprobeerd. Bedankt!!

psps: Ben vandaag zonder jas naar school gegaan en had het nog warm! Tis hier al over de twintig graden echt ongelovelijk als je je bedenkt dat het zaterdag nog gesneeuwd heeft. Wel lekker hoor!