ABR deel 1
Door: Sag
Blijf op de hoogte en volg Melle, Sagra, India, Brida en Yuna
18 Januari 2018 | Nederland, Nederland
Jaren geleden heeft Roeland (India’s logeervader voor de afgelopen 12 jaar en oprichter van de Klas op Wielen) mij in een mail een link gestuurd naar een you-tube filmpje over ABR (Advanced Biomechanical Rehabilitation). Ik heb het filmpje gekeken. Het was film met een rus die een heel verhaal vertelde waar ik toendertijd niet echt door geraakt werd. Ik was bezig met de Saito en voelde me daarbij als een vis in het water.
Afgelopen jaar heeft Roeland het weer regelmatig over de ABR, hij wil er iets mee zegt hij. Hij gaat naar België naar het ABR centrum en krijgt de mensen daar zover dat ze naar de Klas op Wielen komen om een lezing te geven. Ik geef me op en ga op een avond heen. Ik word geraakt door het verhaal dat ik hoor en het enthousiasme van de twee mensen die vertellen. De foto’s van kinderen die met een jaar tussentijd zijn gemaakt geven me hoop. Een medewerkster van de Klas doet dit al jaren met haar zoon en zij ziet echt groot verschil bij hem. Ik wil ook ABR voor India.
Thuisgekomen vertel ik Mel zo goed mogelijk het hele, moeilijke, verhaal van wat ABR nu eigenlijk is en zeg hem dat hij naar de andere bijeenkomst moet gaan om het zelf te horen en te zien. Mel is ook geraakt maar kan niet de hele bijeenkomst blijven omdat hij met India moet paardrijden. Na het rijden komt hij terug en krijgt hij van Krista een privé lezing.
Er volgt nog een bijeenkomst met ouders en medewerkers en Roeland zegt de ABR naar Nederland, naar de Klas te willen halen. Hij zegt dat dit moet lukken en dat we half januari 2018 van start moeten kunnen gaan. Een aantal medewerkers is ook naar België gegaan en komen in de war terug maar willen dit avontuur aangaan.
Ok wat is nu die ABR? Ik ga het op mijn manier uitleggen en misschien zijn er dingen die niet kloppen of die ik vergeet maar het is een nogal moeilijke materie dus bij voorbaat mijn excuus voor incorrectheid.
De rus die ik op het filmpje zag lang geleden is de grondlegger van de ABR hij is een wiskundige die het lichaam op een wiskundige manier in kaart heeft gebracht.
Doordat we als baby ademhalen in een bepaalde frequentie ontwikkelt ons lichaam zich. Onze borstkas zet uit, onze schouders gaan naar achteren staan, ons hoofd komt recht op ons lichaam te staan onze schedel zet uit. Door al die dingen kunnen we ons verder ontwikkelen en leren we omrollen, tijgeren, kruipen, zitten, staan en uiteindelijk lopen. De verschillende weefsels zijn met elkaar verbonden, de beenderen bevatten vet.
Maar kinderen als India hebben een lichtere frequentie van ademhalen, vaak oppervlakkiger, hierdoor ontwikkelt het lichaam zich niet zoals hierboven beschreven. De weefsels zijn niet goed met elkaar verbonden de botten mineraliseren en worden hard, de borstkas is vaak ingezakt, de schouders staan naar voren en de nek zakt in, in veel gevallen is er sprake van een scoliose van de rug.
Door steeds lichte druk te geven met bijvoorbeeld een bal met water erin op handdoeken die op de borst van een kind liggen boots je de ademhaling na. Hierdoor kunnen weefsels zich weer openen en aan elkaar gaan hechten. Door te tappen op een handdoek die bijvoorbeeld op de rug ligt kun je de botstructuur weer openen zodat het weer vet kan opnemen en daardoor body opbouwen.
Wat zij ook zeggen is dat rekken van de spieren tegen de spasticiteit in juist averechts werkt. De spier wordt dan juist gestimuleerd om nog harder te gaan trekken. Dit geldt ook voor spalken. Dit heel in het kort.
Twee weken geleden hebben 3 fysiotherapeuten en de revalidatiearts India (als proefpersoon) helemaal gemeten om de uitgangspositie te bepalen. Na een jaar wordt er weer gemeten om te kijken of de therapie resultaat heeft in die gebieden. Alle 9 kinderen die meedoen worden op dezelfde manier gemeten.
Vandaag hebben we het assessment gehad voor India samen met Krista (de oprichter van ABRcentrum in Belgie) en Robbie. India moest uitgekleed, op haar luier en bh na, op een behandeltafel. Ze werd in alle mogelijke posities gefotografeerd. Wel honderden foto’s zijn er gemaakt. Toen India uiteindelijk op haar buik op de tafel lag, niet haar meest favoriete positie, pakte Krista haar vel tussen haar duim en wijsvinger om dit op de foto te zetten. Toen pakte ze weer en weer en vroeg Robbie toen om ook te voelen. Ik schrok en dacht dat er iets niet goed was maar juist het tegendeel was waar. Ze voelde juist dat India haar vel daar wel uit meerdere lagen bestaat. Ze vroeg wat er met India gedaan was. Ik vertelde dat ik 3 jaar lang iedere dag zeker een uur lang Saito met India heb gedaan en alle jaren daarna in mindere intensiteit maar steeds veel. Ze zei dat ze dat kan voelen. Ze zegt dat ze nog nooit zoiets heeft meegemaakt dat een kind van boven zo zwak is er aan de onderkant zo goed uitziet. Ze heeft mooie volle billen waardoor ze best goed zitten kan. Haar rug is niet vergroeid en haar vel is aan de buitenkant erg goed. De binnenkant is wel hard haar botten zijn dicht dat moet weer open komen te staan. Ze geeft aan dat de Saito heel veel goed heeft gedaan voor India. Daar werd ik natuurlijk heel blij van. Ik had altijd al een goed gevoel over de Saito maar het werd nu weer bevestigd.
Na het foto’s nemen bedenken Robbie en Krista samen welke oefeningen voor India het belangrijkst zijn. Het zijn er veel. Naast de oefeningen zal India ook ingezwachteld gaan worden van haar middenrif tot aan haar bekken. Dit om de ademhaling meer naar de borst te laten gaan in plaats dat het in haar slappe buik wegzakt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat ze die zwachtels 24 uur per dag gaat dragen een jaar lang. We moeten met een bal aan de slag en heel veel tap uren gaan maken (tappen is zacht slaan met een rubber buis, met handdoeken ertussen). Er zullen iedere dag heel wat uren gemaakt moeten worden. Mooi is dat de Klas op Wielen hier in meewerkt en het niet alleen maar van thuis afhangt. Als het lukt gaan ze op de Klas 2x 3 kwartier per dag aan de slag en wij nog een uur thuis. En in het weekend doen wij het minimaal 2 uur per dag. Een geluk is wel dat als je met 2 personen tegelijk werkt de tijd optelt. Het vraagt dus nog al wat van de mensen op de Klas maar ook van ons. We moeten gaan kijken hoe we de dag gaan indelen en wanneer we de uren gaan maken.
1 februari krijgen we ongeveer 5 uur lang les in hoe we moeten zwachtelen, tappen en met de bal moeten werken. Krista heeft er een goed gevoel over bij India en wij na haar verhaal ook. Ik ben blij dat we via Roeland deze kans krijgen om India dit te bieden. Volgens Krista moeten we geen hoop hebben maar verwachten dat het voor India gaat verbeteren dus bij deze.
Liefs, Sag
Wil je meer weten over ABR kijk dan op http://www.abrtherapy.com/
Afgelopen jaar heeft Roeland het weer regelmatig over de ABR, hij wil er iets mee zegt hij. Hij gaat naar België naar het ABR centrum en krijgt de mensen daar zover dat ze naar de Klas op Wielen komen om een lezing te geven. Ik geef me op en ga op een avond heen. Ik word geraakt door het verhaal dat ik hoor en het enthousiasme van de twee mensen die vertellen. De foto’s van kinderen die met een jaar tussentijd zijn gemaakt geven me hoop. Een medewerkster van de Klas doet dit al jaren met haar zoon en zij ziet echt groot verschil bij hem. Ik wil ook ABR voor India.
Thuisgekomen vertel ik Mel zo goed mogelijk het hele, moeilijke, verhaal van wat ABR nu eigenlijk is en zeg hem dat hij naar de andere bijeenkomst moet gaan om het zelf te horen en te zien. Mel is ook geraakt maar kan niet de hele bijeenkomst blijven omdat hij met India moet paardrijden. Na het rijden komt hij terug en krijgt hij van Krista een privé lezing.
Er volgt nog een bijeenkomst met ouders en medewerkers en Roeland zegt de ABR naar Nederland, naar de Klas te willen halen. Hij zegt dat dit moet lukken en dat we half januari 2018 van start moeten kunnen gaan. Een aantal medewerkers is ook naar België gegaan en komen in de war terug maar willen dit avontuur aangaan.
Ok wat is nu die ABR? Ik ga het op mijn manier uitleggen en misschien zijn er dingen die niet kloppen of die ik vergeet maar het is een nogal moeilijke materie dus bij voorbaat mijn excuus voor incorrectheid.
De rus die ik op het filmpje zag lang geleden is de grondlegger van de ABR hij is een wiskundige die het lichaam op een wiskundige manier in kaart heeft gebracht.
Doordat we als baby ademhalen in een bepaalde frequentie ontwikkelt ons lichaam zich. Onze borstkas zet uit, onze schouders gaan naar achteren staan, ons hoofd komt recht op ons lichaam te staan onze schedel zet uit. Door al die dingen kunnen we ons verder ontwikkelen en leren we omrollen, tijgeren, kruipen, zitten, staan en uiteindelijk lopen. De verschillende weefsels zijn met elkaar verbonden, de beenderen bevatten vet.
Maar kinderen als India hebben een lichtere frequentie van ademhalen, vaak oppervlakkiger, hierdoor ontwikkelt het lichaam zich niet zoals hierboven beschreven. De weefsels zijn niet goed met elkaar verbonden de botten mineraliseren en worden hard, de borstkas is vaak ingezakt, de schouders staan naar voren en de nek zakt in, in veel gevallen is er sprake van een scoliose van de rug.
Door steeds lichte druk te geven met bijvoorbeeld een bal met water erin op handdoeken die op de borst van een kind liggen boots je de ademhaling na. Hierdoor kunnen weefsels zich weer openen en aan elkaar gaan hechten. Door te tappen op een handdoek die bijvoorbeeld op de rug ligt kun je de botstructuur weer openen zodat het weer vet kan opnemen en daardoor body opbouwen.
Wat zij ook zeggen is dat rekken van de spieren tegen de spasticiteit in juist averechts werkt. De spier wordt dan juist gestimuleerd om nog harder te gaan trekken. Dit geldt ook voor spalken. Dit heel in het kort.
Twee weken geleden hebben 3 fysiotherapeuten en de revalidatiearts India (als proefpersoon) helemaal gemeten om de uitgangspositie te bepalen. Na een jaar wordt er weer gemeten om te kijken of de therapie resultaat heeft in die gebieden. Alle 9 kinderen die meedoen worden op dezelfde manier gemeten.
Vandaag hebben we het assessment gehad voor India samen met Krista (de oprichter van ABRcentrum in Belgie) en Robbie. India moest uitgekleed, op haar luier en bh na, op een behandeltafel. Ze werd in alle mogelijke posities gefotografeerd. Wel honderden foto’s zijn er gemaakt. Toen India uiteindelijk op haar buik op de tafel lag, niet haar meest favoriete positie, pakte Krista haar vel tussen haar duim en wijsvinger om dit op de foto te zetten. Toen pakte ze weer en weer en vroeg Robbie toen om ook te voelen. Ik schrok en dacht dat er iets niet goed was maar juist het tegendeel was waar. Ze voelde juist dat India haar vel daar wel uit meerdere lagen bestaat. Ze vroeg wat er met India gedaan was. Ik vertelde dat ik 3 jaar lang iedere dag zeker een uur lang Saito met India heb gedaan en alle jaren daarna in mindere intensiteit maar steeds veel. Ze zei dat ze dat kan voelen. Ze zegt dat ze nog nooit zoiets heeft meegemaakt dat een kind van boven zo zwak is er aan de onderkant zo goed uitziet. Ze heeft mooie volle billen waardoor ze best goed zitten kan. Haar rug is niet vergroeid en haar vel is aan de buitenkant erg goed. De binnenkant is wel hard haar botten zijn dicht dat moet weer open komen te staan. Ze geeft aan dat de Saito heel veel goed heeft gedaan voor India. Daar werd ik natuurlijk heel blij van. Ik had altijd al een goed gevoel over de Saito maar het werd nu weer bevestigd.
Na het foto’s nemen bedenken Robbie en Krista samen welke oefeningen voor India het belangrijkst zijn. Het zijn er veel. Naast de oefeningen zal India ook ingezwachteld gaan worden van haar middenrif tot aan haar bekken. Dit om de ademhaling meer naar de borst te laten gaan in plaats dat het in haar slappe buik wegzakt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat ze die zwachtels 24 uur per dag gaat dragen een jaar lang. We moeten met een bal aan de slag en heel veel tap uren gaan maken (tappen is zacht slaan met een rubber buis, met handdoeken ertussen). Er zullen iedere dag heel wat uren gemaakt moeten worden. Mooi is dat de Klas op Wielen hier in meewerkt en het niet alleen maar van thuis afhangt. Als het lukt gaan ze op de Klas 2x 3 kwartier per dag aan de slag en wij nog een uur thuis. En in het weekend doen wij het minimaal 2 uur per dag. Een geluk is wel dat als je met 2 personen tegelijk werkt de tijd optelt. Het vraagt dus nog al wat van de mensen op de Klas maar ook van ons. We moeten gaan kijken hoe we de dag gaan indelen en wanneer we de uren gaan maken.
1 februari krijgen we ongeveer 5 uur lang les in hoe we moeten zwachtelen, tappen en met de bal moeten werken. Krista heeft er een goed gevoel over bij India en wij na haar verhaal ook. Ik ben blij dat we via Roeland deze kans krijgen om India dit te bieden. Volgens Krista moeten we geen hoop hebben maar verwachten dat het voor India gaat verbeteren dus bij deze.
Liefs, Sag
Wil je meer weten over ABR kijk dan op http://www.abrtherapy.com/
-
18 Januari 2018 - 22:10
Marlon:
Wat spannend weer Sagra, zo’n nieuwe stap. Goed om terug te horen dat de Saito destijds een goede beslissing is geweest, fijn dat je die bevestiging krijgt. Hoe gast dat met het zwachtelen? Kan je dan nog wel Saito ernaast dien? Wordt Indua niet heel opstandig van zwachtelen en moeizaam kunnen ademhalen in het begin? Succes!!! Xxx -
18 Januari 2018 - 23:18
Alison White:
♥️ -
18 Januari 2018 - 23:36
Kirsten:
Wat bijzonder allemaal. Wordt er ook nieuwsgierig van. Klinkt erg positief voor India dat doet me goed. Idd wel een zware klus. -
19 Januari 2018 - 00:30
Oma En Opa Kippie:
India mag zich heel gelukkig prijzen met zo’n stel ouders! Petje af -
19 Januari 2018 - 12:17
Sonja:
Zoals het op de site wordt uitgelegd klinkt het best logisch. Ik dacht in eerste instantie dat het ook met voeding te maken had maar dat zie ik niet terug. -
19 Januari 2018 - 19:35
A:
Klinkt als een goed, maar ook als een heftig traject. Zoals India zich ontwikkeld heeft met oa saito kow tobi en paardrijden, zal dit vast en zeker ook weer mooie resultaten gaan geven.
Zoveel mensen die met zoveel betrokkenheid en liefde dit doen, heel mooi -
19 Januari 2018 - 21:15
Roeland:
Mooi beschreven Sagra!
@Marion, de druk die de zwachtel zal uitoefenen zal beduidend lichter zijn dan je denkt. Het kind mag geen last hebben van welk aspect van de behandeling dan ook.
Wel zal de zwachtel iets tegendruk geven, waardoor het effect op de ribbenkast evengoed toch tot stand komt, maar het gaat allemaal subtiel (door de steeds maar herhalende adembeweging is het effect evengoed toch groot)
@Sonja, vanuit het ABR-centrum adviseren ze wel om voldoende water (en niets dan water) te geven. En tussen voeding en water graag een half uur tijd vrij houden, zodat de maag de verschillende substantie op de daarvoor geeigende wijze kan verwerken. Dit in tegenstelling tot de meester voedingsadviezen die stellen dat al het vocht vocht is. Voor de rest zijn er geen specifieke dieet aspecten, behalve dat ze geen fan zijn van alle kunstmatige voedingsproducten. -
21 Januari 2018 - 09:19
Chantal:
Lieve Sagra, petje af voor jullie... Pff wat hebben jullie toch veel kracht om zo te knokken voor India. Want het is knokken als ik dit zo lees.. en wat fijn dat iedereen in jullie omgeving zo mee werkt en denkt. Dikke knuffel van ons. -
22 Januari 2018 - 21:49
Manon W.:
Lieve Sag, wat heb je het weer duidelijk uitgelegd zo. Een hele uitdaging, maar het klinkt veelbelovend. Hopen dat het net zoveel voor india kan doen als de Saito. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
