1,2,3

Trix viel om 7 uur in slaap ik om half 8 maar rond een uur of half 11 waren we alle twee weer wakker. Ik heb een pil genomen maar Trix heeft veel wakker gelegen. Om 8 uur ging de wekker en zijn we uit bed gestapt gaan douchen en ontbijten. We hadden wat problemen met de kluis, hij wou niet goed open als je hem op slot had gedaan maar toen we het meisje van de receptie erbij haalden lukte het uiteindelijk wel maar niet van harte. Tijdens het oefenen op het openen van de kluis zegt ze 'Je kiest een code, bijvoorbeeld 1,2,3.' We laten die code voor nu op 1,2,3 staan, we willen op stap.

Half 10 gaan we op weg naar de Verboden Stad weer lekker op "onze" fietsen. Bij de Verboden Stad aangekomen zien we een enorme dikke rij met mensen staan voor een security check daar hebben we geen zin in. Het zou zeker een paar uur wachten zijn in de brandende zon. We hebben er even naar staan kijken, wat foto's gemaakt tot er een politieman komt om ons te zeggen dat we door moeten rijden. We kiezen ervoor om deze attractie op een ander moment te gaan doen. Nu op de fiets naar Tiananmenplein. Het is ontzettend veranderd in de 9 jaar dat ik er niet ben geweest. Overal staan hekken en security checks om je tassen te bekijken. Even oversteken met de fiets is er niet meer bij. We parkeren onze fietsen voor 'De grote hal van het volk' en steken daar de weg over. Het plein is druk met veel hekwerk, jammer want dat haalt toch wat van de grootsheid van het plein weg. We bekijken de 'Grote hal van het volk' eens goed en ontdekken dat je die ook kunt bezoeken. Nu hebben wij, toen we ons visum gingen halen in Den Haag een rondleiding door de tweede kamer gedaan dus het leek ons wel toepasselijk om hier ook een regeringszaal te gaan bekijken. De tweede kamer past wel 6 keer in de regeringszaal in de Grote hal van het volk. De Grote hal van het volk is ongeveer 300 meter lang en heel breed. Het bestaat uit veel verdiepingen en van wat wij hebben gezien zijn het allemaal reusachtige zalen met pracht en praal. De banquet zaal is gigantisch maar de kleinere Beijingzaal veruit de mooiste. We zien prachtige grote zijden borduurwerken en schilderijen. Het is een overvloed aan rijkdom. De Chinezen fotograferen alles en zelfs wij worden bekeken, gefotografeerd en gefilmd. Je kunt zien dat de mensen het leuk vinden dat we hier komen kijken ze zijn trots op hun hal. We maken even lekker gebruik van de wc en gaan dan weer naar buiten. We fietsen naar de zuidkant van het plein en duiken daar bij een hutong de voormalige zijde straat in. Aan die straat hebben ze een heleboel nieuwe oud uitziende hutong huizen gebouwd met allemaal winkeltjes en restaurants, wel veel van hetzelfde wat er te koop is.
We kopen wat souvenirs en eten wat Beijing duck pannenkoekjes en stappen dan weer op de fiets naar het Tingshanpark vanwaar je over de hele verboden stad kunt kijken. We nemen de west ingang en betalen 10 yuan. Ook in het park is het poepie druk. Alle bomen en planten staan in bloei, heel veel pioenrozen echt prachtig. De Chinezen maken veel foto's van zichzelf met die bloemen. We lopen de berg op via een zijpaadje en komen dan bij de tempel op de kolenberg. We zien eerst de noordkant van de stad en later ook de zuidkant met de verboden stad. Ik had het al eens gezien maar het blijft indrukwekkend.

Op de terugweg horen we van een magneetverkoper dat het pioenroos festival is en dat het park een speciale magneet heeft uitgebracht. Daarom is het zo druk in het park en is het park ook 8 yuan duurder geworden. We fietsen naar Hou Hai. We worden door Jan en alleman aan gehouden om dingen te kopen en om een massage aan te gaan. Ik zeg de massage vrouw dat we eerst gaan eten en dan terugkomen. Aan het meer drinken we een heel duur biertje en een net zo dure pizza. We lopen met een bochtje om de masseurs naar onze fietsen terug maar wanneer we ze van het slot halen staat de mevrouw er weer en zegt, 'He, je zou nu toch een massage doen?' Ik zeg haar nee niet nu en uiteindelijk zegt ze morgen dan? Ik zeg haar ja en we gaan lachend uit elkaar.

We fietsen naar huis in het donker zonder licht (was ik alweer vergeten dat de fietsen hier geen licht hebben) en stoppen bij de supermarkt voor wat water en bier. In het hotel probeer ik de kluis open te doen maar dat lukt na 20 keer nog niet dus uiteindelijk halen we hem uit het lage kastje en proberen het nog een keer buiten op de tafel maar ook dan lukt het niet. De gasten die op het terrasje zaten keken wel raar op toen Trix met de kluis naar buiten kwam. Uiteindelijk neemt Trix de kluis mee naar de receptie en ook die krijgen hem niet open ze gaan er iemand bijhalen. Ondertussen kletsen wij met de nieuwe hotelbewoners die uit Canada komen. Een heel aardig stel. Zij gaat haar kluis ook testen maar komt uiteindelijk ook met het ding naar buiten omdat het niet lukt. Trix krijgt hem open en we laten haar zien hoe je hem instelt met code 1,2,3 maar wanneer ze een nieuwe code wil gebruiken doet hij niets meer. De batterijen zijn op. Weer de receptie mevrouw erbij en het is dikke pret. Nog een man van het hotel erbij met een loper en dan blijkt dat de tape die de batterijen in het houdertje van de deur moest houden los zat en de batterijen er niet goed inzaten. Nadat ze dat euvel hebben verholpen werkt hij weer prima. Na verloop van tijd komt het receptie meisje ons vertellen dat onze kluis wel open is maar nu niet meer werkt. Ze heeft onze spullen bij zich en zegt dat we morgen de kluis van de receptie mogen gebruiken, je raadt nooit wat de code daarvan is ;-).

Zai jian!