Struisvogels en Isa's,

Op dinsdag zijn we weer naar Botica (apotheek) Juliana geweest om de tweede zending luiers op de halen, als het goed is hoeven we er nu niet meer heen. We hebben ook een nieuwe flacon muggenspul gekocht een Amerikaans merk voor de hele familie met heel weinig deet maar wel goed werkt. Inmiddels zijn er twee spuitflesjes, twee tubes van 30 ml en een flacon van het Amerikaanse spul doorheen. Het is niet normaal hoeveel van dat spul we moeten gebruiken en dan nog worden we geprikt. India heeft inmiddels al drie keer blaren gekregen op muggenbulten. Waarom er juist op die drie bulten een blaar komt begrijp ik niet. In het zeewater worden ze wel kleiner en uiteindelijk knappen ze en drogen ze in, heel vreemd.
Daarna brachten we een bezoek aan een middelgrote supermarkt, meteen veel minder luxe maar wel veel mensen van het eiland zelf. Toen snel het zwembad in want het was heeeeet. Daarna therapie. Nicole laat na de therapie een blauwe plank zien met een soort bult voorop. India zit daar erg goed op en je kunt makkelijk achter haar zitten om te werken. Wij zoeken deze plank later op internet op, hij blijkt € 700,00 te kosten niet iets wat we dus zo maar even kopen. Als we Nicole dat de dag erna vertellen zegt ze ‘Nou jij bent zo een handige vrouw, misschien kun jij dat zelf maken.’ (en dan met duits accent) Ik had haar verteld dat ik een rolwagentje (rola) had gemaakt waarop India door met haar benen te bewegen vooruit kon komen. Ze heeft dat meteen opgeslagen want woensdag hebben ze dat meteen uitgeprobeerd op een rolwagentje met een dik blauw kussen erop. India deed het heel goed en ging de hele ruimte door. Het karretje hier reageert alleen veel sneller dan die ik heb gemaakt en heeft zwenkwielen dus dat is iets wat ik ook op die van ons kan zetten, mooi dat ze het dus hebben uitgeprobeerd. En thuis kan ik, als ik de driehoekstoel af heb bezig met die plank, het houdt me van de straat of uit de winkels ;-).

Dinsdag had India een mindere dag. Vanaf maandag heeft ze weer aanvallen daarvoor had ze eigenlijk niets vanaf dat we hier waren (wat heel bijzonder is en ik niet durfde te noemen omdat ik bang was dat het weer zou beginnen). Ook tijdens de therapie binnen had ze een aanval en was daarna veel minder blij in het water met Li-Na. Nicole en Jessica vonden dat wel een heel groot verschil en vanaf een afstand konden wij het ook goed zien. Na de therapie zijn we lekker wat gaan drinken op het strandterras zo kon India lekker uitrusten en de andere meiden spelen in het zand. Thuis hebben de meisjes geslapen en daarna zijn we wat gaan eten bij hetzelfde terras en zo was het een hele lekkere dag ondanks dat we rustig aan hebben gedaan voor India.

Woensdag ging de therapie weer super en was India weer volop aan het genieten. Op een gegeven moment had ze weer twee dolfijnen, Chabelita (het zusje van Li-Na) kwam erbij omdat haar therapiekindje even met Mateo aan het zwemmen was (wij hebben het idee dat Mateo steeds zieker wordt want hij hangt maar bij het net en zwemt bijna niet meer.). Dat kindje staat ook op de foto met Mateo. Hij is 5 maanden ouder dan India maar is zo fragiel en heeft zoveel epilepsie hij ziet eruit of hij nog maar 2/3 jaar is. Zijn moeder vertelde dat hij met 5 maanden geboren is, 600 gram woog en al 27 keer geopereerd is. Ik vind het zo knap van die moeder dat ze toch met hem in het vliegtuig is gestapt en hem durft over te geven aan de therapeuten hier en de dolfijn.

’S Morgens zijn we, op aanraden van een ander gezin, naar de struisvogelfarm gegaan. Wij dachten dat het niet veel aan zou zijn dus hadden het al afgeschreven maar zij vertelden dat het erg leuk was. Het is opgezet door een Zuid-Afrikaan en hij heeft de farm met 250 struisvogels, 40 emoes, 3 krokodillen, zwartbuik schapen, 2 paarden en 3 zwijntjes, een restaurant en een winkel. We gingen in een truck met de rolstoel en de buggy, samen met 2 Amerikanen. De man vertelde erg leuk, ik wist helemaal niets van struisvogels. Het mooie aan het geheel is dat ze geen afval hebben. De struisvogels worden geslacht tussen hun 2de en 5de jaar. Ze wegen dan 200 kilo maar er komt maar 40 kilo vlees af wat gebruikt wordt in het restaurant. 10 Kilo daarvan is biefstuk en de rest wordt gebruikt voor worstjes, hamburgers en kroketten. Wat er verder overblijft is voor de krokodillen. Het niet opgegeten voedsel van het restaurant is voor de zwijntjes en de botten worden te drogen gelegd en aan een kunstenaar gegeven om te bewerken dat wordt vervolgens weer verkocht in de winkel. De bomen die te groot worden en zijn gesnoeid of gekapt worden aan de schapen gegeven. Die eten ze kaal. De stammen laten ze vervolgens drogen en gebruiken ze voor het kampvuur bij het restaurant. Een mooi opgezet bedrijf als je het mij vraagt. Brida was erg stoer en heeft de struisvogels gevoerd samen met de gids ook heeft ze de struisvogels van haar hand laten eten. Ze hebben geen tanden dus kunnen niet bijten maar het dichtslaan van de snavel is het gevoel van een knijper zeg maar dus ik vond het knap van haar.

Waar het op dit eiland van barst zijn salamanders en best wel grote ook +/_ 30 cm. Degene die wel eens Dora kijkt (gewenst of ongewenst ;-)) kent vast wel Isa de leguaan. Nou Brida is een groot fan van Dora en kent Isa dus goed. Toen ze voor het eerst een salamander zag zei ze, ‘Kijk papa een Isa.’ Vandaar dat wij de salamanders dus Isa’s noemen. De Isa’s zijn heel brutaal hier op dit resort. Ze klimmen via de stoelen zo op de tafel en lopen als we de schuifdeuren open hebben zo ons huis in. Af en toe schrik je behoorlijk als je aan tafel zit en er kijkt er één recht in je ogen vanaf een kleine afstand. Net was er weer een brutale Isa, ik ging er achteraan en zei, ‘Ga weg jij brutale Isa.’ En India die naast me zit moest zo lachen. Ik denk echt dat ze snapte wat er gebeurde.

Wij duiken hier even het zwembad in, helaas is het weer bewolkt vandaag en maken ons op voor de een na laatste keer therapie .

Liefs,

Sag