Dol Fijn,

Als je zin hebt, durft en zoekt dan kun je met een kind als India op heel bijzondere plekken terecht komen. Zo zijn we natuurlijk al meerdere malen naar de Saito in Dordrecht gegaan in Japan geweest, naar de Clini Clowns theatertour een cursus in een abdij in Belgie, een workshop Watsu/Cranio bij dolfijntje Willebroek in Belgie, een cursus Beleven in Muziek in Utrecht en nu gaan we in September naar Curacao.

Via een stichting is India uitgenodigd om 10 dagen therapie te krijgen met een dolfijn. We hadden haar meer dan een jaar geleden ingeschreven en nu is ze dus aan de beurt. De stichting betaalt de therapie en twee vluchten, de rest moeten we zelf betalen. We wilden graag in oktober gaan maar toen zaten ze al vol (zo bijzonder is het dus schijnbaar niet er zijn twee weken lang 25 kinderen die therapie krijgen). In september was er nog wel plek dus nu gaan we dan. Ze raden aan om er een aantal dagen van tevoren al te zijn zodat India kan acclimatiseren aan de warmte en het tijdsverschil. Dan heeft ze 10 dagen therapie en daarna weer een paar dagen om bij te komen.

Wij willen de therapie gaan richten op communicatie. In juni starten we met een communicatie project vanuit Heliomare. We hebben al een paar gesprekken gevoerd en vragenlijsten ingevuld en laten invullen door de hulpverleners die bij haar betrokken zijn. We hebben filmmateriaal laten zien en ze denken dat we waarschijnlijk wel iets kunnen met kijkrichting en communicatie. Het wordt een intensief traject waaruit hopelijk iets moois komt waarmee we allemaal weer verder kunnen en wat India een manier geeft om keuzes te kunnen maken en meer aan te geven wat ze wil (of niet wil natuurlijk).
Het zou mooi zijn als we op Curacao verder mee kunnen komen doormiddel van de dolfijn en de therapie. Ze krijgt waarschijnlijk ook fysiotherapie en logopedie. Ze is iedere dag 2 uur intensief aan het werk.


Tja…. En dan lig ik in bed en denk ik na over wat komen gaat.

-We moeten naar Schiphol (check, dat lukt!)

- We laden alles uit en hebben dan, koffers voor 5 mensen, India in de rolstoel, Yuna in de buggy, een autostoel (India kan namelijk niet in de vliegtuigstoel zitten maar moet in een autostoel op de vliegtuigstoel), een koelbox met 75 maaltijden, handbagage, en Brida die we op een druk Schiphol niet kwijt willen raken. (Hmm…… hoe gaan we dat doen met twee volwassenen en hoe doen we dat op Curacao airport???)

- We moeten India haar maaltijden meenemen 22 maal 3 maaltijden is 66 maaltijden , 9 extra voor het geval we langer moeten blijven of iets dergelijks maakt 75. Hoe gaan we die meenemen? (check, we maken de dag ervoor al die maaltijden (de koffers moeten dus de dag daarvoor worden ingepakt) en stoppen ze in de koelkast. Op de dag van vertrek stoppen we ze in een koelbox met koelelementen, als die er nog bij passen, en nemen dat mee als handbagage. Maar mag dit wel in het vliegtuig??)

- Waar verschonen we India in het vliegtuig? ( Hmm, goede vraag, volgens de gehandicapten hulpdienst van KLM, die vraag hebben we nog niet eerder gehad. …Oke dan….)

- Wat voor accommodatie moeten we nemen? ( check, iets wat rolstoelvriendelijk is, min 3 slaapkamers een koelkast en een vriezer heeft en ook nog enigszins betaalbaar is)

- Hoe komen we vanaf het vliegveld op Curacao naar onze accommodatie en hoe komen we bij de therapie? (check, we moeten een bus huren waar wij, de bagage en de rolstoel in kan.)

Misschien snap je dat ik die nacht niet zo heel goed in slaap kwam.

Voor uitdaging 1 hebben we het volgende bedacht. Wij rijden in onze bus naar Schiphol, laden alles en iedereen uit. Twee personen die ons willen helpen zijn ook op Schiphol met hun auto en helpen ons de hele zooi naar de incheckbalie te verslepen. Vervolgens nemen we afscheid van deze personen. De ene gaat in eigen auto naar huis en de andere in onze bus. Zo zal het ook bij aankomst weer moeten gaan maar dan in omgekeerde volgorde.
Na de incheckbalie zal er iemand van Schiphol ons moeten helpen aangezien we dan nog steeds een buggy een rolstoel een autostoel, handbagage en Brida hebben. Bij aankomst op Curacao geldt dat ook daar moet iemand mee tot we een busje hebben. Het reisburo gaat dit voor ons regelen. Toen ik terugkwam uit China met India en de dokter zou dit ook geregeld zijn op Schiphol maar was er helemaal niets dus of ik ervan uit kan gaan?? Maar ik laat het los en wacht het af, meer kan ik niet doen.

Uitdaging 2, de maaltijden. Het reisburo gaat ook regelen dat er een akkoord is voor het meenemen van 75 maaltijden in een koelbox, in het vliegtuig. Ook hebben ze doorgegeven dat er een autostoel meegaat, we moesten de maten het merk en het typenummer doorgeven. Voor de rolstoel moesten we een formulier invullen met de maten van de rolstoel uitgeklapt en ingeklapt (voor zover dat kan). Voor we in het vliegtuig gaan moeten we eerst die rolstoel nog strippen, de mand en de bekleding moet eraf. We hebben dus ook iemand nodig die ons het vliegtuig in begeleidt want ook zonder rolstoel hebben we handen tekort.

Uitdaging 3, tip van een andere moeder, die overigens in haar eentje met haar zoon in rolstoel naar Amerika is gevlogen, met een overstap, met handbagage en een autostoel (die ze met een band op haar rug droeg, over stoer gesproken), probeer een plek bij het schot in het midden te krijgen. Daar is meer ruimte om India in en uit de autostoel te halen en daar kun je ook nog redelijk onopvallend je kind op de grond verschonen. (Goede tip F. Bedankt!) Niet vragen waar je mag verschonen dus, maar gewoon doen is het motto.

Uitdaging 4, we hebben uiteindelijk gekozen om de eerste 5 dagen verder van het dolfijncentrum af te zitten in een wat goedkoper (nog steeds duur) 4 kamer appartement. Het appartement is rolstoelvriendelijk en heeft een koelkast en vriezer, dat heeft het reisburo gecheckt . Daarna gaan we 11 dagen naar Lions Dive dat is een (duur) resort dichtbij het therapie centrum. Dat werd ons aangeraden door de stichting die ons sponsort. Het kan zijn dat India om 8 uur ‘s morgens al moet beginnen en Brida mag waarschijnlijk met het broertjes en zusjes programma meedoen en dat is weer op een andere tijd, dan is het makkelijk als je dichtbij zit. Daarna gaan we weer 5 dagen naar de eerste accommodatie terug. We moeten dus wel 2 keer verhuizen maar dat is misschien ook wel leuk.

Uitdaging 5, de bus. Mel heeft een bus gereserveerd, ik hoop dat het goed komt. Via het reisburo was het zoveel duurder dat we het zelf hebben geregeld.

Het is in de eerste plaats geweldig dat India deze kans krijgt maar het is ook wel heel erg spannend. De vlucht is zonder bovenstaande al een behoorlijke uitdaging voor ons. Hopelijk gaat India niet heel hard krijsen en wil ze wel slapen, hopelijk poept ze niet (zoals bijna iedere dag) al haar kleren onder terwijl we hoog in de lucht hangen. En dan hebben we Brida en Yuna natuurlijk ook nog.
Maar… we gaan en als we terug zijn kunnen we terug kijken en bedenken dat we dat toch ook maar weer hebben gedaan.