Voor 't echie
Door: Sag
Blijf op de hoogte en volg Melle, Sagra, India, Brida en Yuna
19 Maart 2009 | Nederland, Alkmaar
Om drie uur 's nachts word ik wakker en bedenk me dat we een woord moeten verwijderen uit onze pleitnota. Ik ga naar de wc en haal meteen mijn net gewassen broek uit de wasmachine en hang hem aan het droogrek want die wil ik morgen aan. Weer terug in bed kost het me moeite om weer in slaap te komen alle woorden uit de pleitnota en het verweer dwarrelen door mijn hoofd.
'S morgens leggen we de laatste hand aan de pleitnota en vertrekken we naar het logeergezin waar India heeft gelogeerd. We laten Brida achter bij T en R gaat met ons mee naar de Rechtbank. Bij de Rechtbank ontmoeten we de jurist van MEE die naast ons zal zitten in de 'bank'.
De Rechtbank gaat met haar tijd mee want we moeten door een detectiepoortje heen en net als op Schiphol onze spullen door het x-ray apparaat laten gaan. Toen ik 12 jaar geleden bij de Rechtbank was als student was dat nog niet zo.
We mogen naar de eerste etage en daar moeten we even wachten. Op een gegeven moment komen er twee vrouwen naar de balie gelopen en ik merk aan de nonverbale reactie van de jurist van MEE (ik zal hem H noemen) dat dit de mensen zijn van het CIZ. Het klopt. Ze komen naar ons toe en stellen zich voor. Opvallend is wel dat ze India geen blik gunnen en ook niets zeggen in de trant van ' En jij bent India' of 'En dit is India?.' Ik vind dat typerend voor het CIZ.
Wanneer we naar binnen mogen, de zaak wordt omgeroepen door een bode, zitten wij rechts, vanuit de rechter gezien en de twee vrouwen van het CIZ links. Naast de rechter zit aan de ene kant de griffier en aan de andere kant een leerling rechter, ze dragen alle drie een toga.
De rechter geeft kort aan waarom we daar zitten en geeft vervolgens ons de kans om in te gaan op het verweer van het CIZ. Het CIZ heeft naar aanleiding van ons verzoek om een voorlopige voorziening een verweer geschreven. Dat verweer hebben wij weer via de Rechtbank ontvangen. Op dat verweer hebben wij vervolgens een pleitnota geschreven ( met hulp van R en van T haar zus en de jurist van MEE, H).
Van te voren hebben we afgesproken dat H eerst kort iets meedeelt (wat, dat ben ik vergeten maar was wel erg zinnig) en daarna heeft Mel de pleitnota voorgelezen, heel helder en rustig. Daarna kreeg het CIZ de mogelijkheid om hierop te reageren. Ze had het constant over de nieuwe beleidsregels en dat ze die heel strikt moeten volgen.
De rechter ging hierna over tot het stellen van vragen om de zaak te verduidelijken. De vragen die hij stelde aan het CIZ waren erg goed en brachten het CIZ diverse keren in moeilijkheden. Er waren een aantal vragen waar de mevrouw geen antwoord op had. De vragen die de rechter aan ons stelde waren niet lastig en gaven ons eigenlijk alleen maar een gevoel van dat hij ons begreep.
Het voert te ver om alle zaken te benoemen aangezien het vrij ingewikkeld is hoe zo'n indicatiestelling verloopt en alle artikelen die hierbij horen.
Het CIZ heeft aangegeven dat ze ons bezwaar niet toekennen. Wanneer ze niet toekennen dan gaat het dossier naar het Centraal Zorgverzekerings Orgaan. Dit orgaan gaat kijken of het CIZ de regels goed heeft gehanteerd. De uitspraak van dit orgaan is vervolgens weer leidend voor volgende indicaties. Dit orgaan neemt heel erg de tijd voor alles en het kan dus nog zeker 14 weken duren voor we iets te horen krijgen, misschien wel langer. De adrenaline stroomt door mijn aderen wanneer ik dit hoor, mijn hart gaat sneller kloppen en ik word langzaam aan boos. Het is maar goed dat ik niets mag zeggen.
Aan het eind gaf de rechter aan dat hij in een lastig pakket zit. Het is namelijk zo, dat het CIZ de soort zorg en het aantal uren zorg indiceert en dat het Zorgkantoor deze indicatie vervolgens omzet in geld. Wanneer de rechter bijvoorbeeld zou beslissen dat we 10.000 euro zouden moeten krijgen is het het Zorgkantoor die dit bedrag zou moeten uitbetalen, dit terwijl zij in deze zaak geen partij zijn. Hoe dit juridisch moet weet de rechter ook nog niet. Daarnaast gaat het over grote bedragen. Ook zijn wij de eersten die voor de rechter staan onder de nieuwe beleidsregels. Er zijn nog geen uitspraken gedaan waar de rechter op kan teruggrijpen. Hij gaf aan dat hij een list (of hij ook echt list heeft gezegd weten we niet meer) moest bedenken om toch iets voor ons te kunnen doen.
De griffier gaf aan dat het wel verstandig is om ook tegen het besluit van het Zorgkantoor bezwaar aan te tekenen en daar om een overgangsregeling te vragen. En de mevrouw van het CIZ zei dat we 6 weken voor India 3 jaar wordt weer een her-indicatie moeten doen aangezien er dan veel veranderd en ze wel in aanmerking komt voor de functie Persoonlijke Verzorging en Begeleiding in uren. Gelukkig hebben wij verder niets te doen...........
In het slotwoord gaf meneer H nog aan dat India, die eerst bij mij op schoot zat maar omdat ze teveel overstrekte ik aan R had gegeven, er wel de hele ochtend heel lief en braaf bijzat maar dat als de rechter had opgelet hij heeft gezien dat India steeds door R in beweging werd gehouden. Dat als dat niet gebeurt ze gaat overstrekken en dat dat epilepsie in de hand werkt. Mel gaf ook nog een aantal dingen aan en toen was het de beurt aan het CIZ. Ze had niet veel nieuws onder de zon.
De rechter gaf aan dat hij zo voldoende informatie had voor zijn onderzoek en dat het 2 weken gaat duren eer er een uitspraak wordt gedaan. We krijgen die uitspraak schriftelijk thuisgestuurd.
Ons gevoel over de zitting is dubbel. We hebben het gevoel dat de rechter heel goed ziet dat het CIZ geen onderzoek heeft verricht en dus nalatig is geweest in het stellen van een goede indicatie. Dat zorgt voor een positief gevoel. Maar het feit dat het voor de rechter erg moeilijk wordt om een voorlopige voorziening toe te kennen maakt ons weer wat minder positief.
We zijn nu wat leeg vanbinnen. We hebben zo hard gewerkt aan eerst het verwoorden van het bezwaar en daarna de pleitnota en nu is het, wat dit stukje betreft, klaar.
Ik ben me ervan bewust dat dit stuk misschien lastig te lezen is aangezien het over zaken gaat waar de meesten van jullie niet mee te maken hebben maar ik wou toch even kort laten weten hoe het ons is vergaan in de grote boze mensen wereld.
Sag
'S morgens leggen we de laatste hand aan de pleitnota en vertrekken we naar het logeergezin waar India heeft gelogeerd. We laten Brida achter bij T en R gaat met ons mee naar de Rechtbank. Bij de Rechtbank ontmoeten we de jurist van MEE die naast ons zal zitten in de 'bank'.
De Rechtbank gaat met haar tijd mee want we moeten door een detectiepoortje heen en net als op Schiphol onze spullen door het x-ray apparaat laten gaan. Toen ik 12 jaar geleden bij de Rechtbank was als student was dat nog niet zo.
We mogen naar de eerste etage en daar moeten we even wachten. Op een gegeven moment komen er twee vrouwen naar de balie gelopen en ik merk aan de nonverbale reactie van de jurist van MEE (ik zal hem H noemen) dat dit de mensen zijn van het CIZ. Het klopt. Ze komen naar ons toe en stellen zich voor. Opvallend is wel dat ze India geen blik gunnen en ook niets zeggen in de trant van ' En jij bent India' of 'En dit is India?.' Ik vind dat typerend voor het CIZ.
Wanneer we naar binnen mogen, de zaak wordt omgeroepen door een bode, zitten wij rechts, vanuit de rechter gezien en de twee vrouwen van het CIZ links. Naast de rechter zit aan de ene kant de griffier en aan de andere kant een leerling rechter, ze dragen alle drie een toga.
De rechter geeft kort aan waarom we daar zitten en geeft vervolgens ons de kans om in te gaan op het verweer van het CIZ. Het CIZ heeft naar aanleiding van ons verzoek om een voorlopige voorziening een verweer geschreven. Dat verweer hebben wij weer via de Rechtbank ontvangen. Op dat verweer hebben wij vervolgens een pleitnota geschreven ( met hulp van R en van T haar zus en de jurist van MEE, H).
Van te voren hebben we afgesproken dat H eerst kort iets meedeelt (wat, dat ben ik vergeten maar was wel erg zinnig) en daarna heeft Mel de pleitnota voorgelezen, heel helder en rustig. Daarna kreeg het CIZ de mogelijkheid om hierop te reageren. Ze had het constant over de nieuwe beleidsregels en dat ze die heel strikt moeten volgen.
De rechter ging hierna over tot het stellen van vragen om de zaak te verduidelijken. De vragen die hij stelde aan het CIZ waren erg goed en brachten het CIZ diverse keren in moeilijkheden. Er waren een aantal vragen waar de mevrouw geen antwoord op had. De vragen die de rechter aan ons stelde waren niet lastig en gaven ons eigenlijk alleen maar een gevoel van dat hij ons begreep.
Het voert te ver om alle zaken te benoemen aangezien het vrij ingewikkeld is hoe zo'n indicatiestelling verloopt en alle artikelen die hierbij horen.
Het CIZ heeft aangegeven dat ze ons bezwaar niet toekennen. Wanneer ze niet toekennen dan gaat het dossier naar het Centraal Zorgverzekerings Orgaan. Dit orgaan gaat kijken of het CIZ de regels goed heeft gehanteerd. De uitspraak van dit orgaan is vervolgens weer leidend voor volgende indicaties. Dit orgaan neemt heel erg de tijd voor alles en het kan dus nog zeker 14 weken duren voor we iets te horen krijgen, misschien wel langer. De adrenaline stroomt door mijn aderen wanneer ik dit hoor, mijn hart gaat sneller kloppen en ik word langzaam aan boos. Het is maar goed dat ik niets mag zeggen.
Aan het eind gaf de rechter aan dat hij in een lastig pakket zit. Het is namelijk zo, dat het CIZ de soort zorg en het aantal uren zorg indiceert en dat het Zorgkantoor deze indicatie vervolgens omzet in geld. Wanneer de rechter bijvoorbeeld zou beslissen dat we 10.000 euro zouden moeten krijgen is het het Zorgkantoor die dit bedrag zou moeten uitbetalen, dit terwijl zij in deze zaak geen partij zijn. Hoe dit juridisch moet weet de rechter ook nog niet. Daarnaast gaat het over grote bedragen. Ook zijn wij de eersten die voor de rechter staan onder de nieuwe beleidsregels. Er zijn nog geen uitspraken gedaan waar de rechter op kan teruggrijpen. Hij gaf aan dat hij een list (of hij ook echt list heeft gezegd weten we niet meer) moest bedenken om toch iets voor ons te kunnen doen.
De griffier gaf aan dat het wel verstandig is om ook tegen het besluit van het Zorgkantoor bezwaar aan te tekenen en daar om een overgangsregeling te vragen. En de mevrouw van het CIZ zei dat we 6 weken voor India 3 jaar wordt weer een her-indicatie moeten doen aangezien er dan veel veranderd en ze wel in aanmerking komt voor de functie Persoonlijke Verzorging en Begeleiding in uren. Gelukkig hebben wij verder niets te doen...........
In het slotwoord gaf meneer H nog aan dat India, die eerst bij mij op schoot zat maar omdat ze teveel overstrekte ik aan R had gegeven, er wel de hele ochtend heel lief en braaf bijzat maar dat als de rechter had opgelet hij heeft gezien dat India steeds door R in beweging werd gehouden. Dat als dat niet gebeurt ze gaat overstrekken en dat dat epilepsie in de hand werkt. Mel gaf ook nog een aantal dingen aan en toen was het de beurt aan het CIZ. Ze had niet veel nieuws onder de zon.
De rechter gaf aan dat hij zo voldoende informatie had voor zijn onderzoek en dat het 2 weken gaat duren eer er een uitspraak wordt gedaan. We krijgen die uitspraak schriftelijk thuisgestuurd.
Ons gevoel over de zitting is dubbel. We hebben het gevoel dat de rechter heel goed ziet dat het CIZ geen onderzoek heeft verricht en dus nalatig is geweest in het stellen van een goede indicatie. Dat zorgt voor een positief gevoel. Maar het feit dat het voor de rechter erg moeilijk wordt om een voorlopige voorziening toe te kennen maakt ons weer wat minder positief.
We zijn nu wat leeg vanbinnen. We hebben zo hard gewerkt aan eerst het verwoorden van het bezwaar en daarna de pleitnota en nu is het, wat dit stukje betreft, klaar.
Ik ben me ervan bewust dat dit stuk misschien lastig te lezen is aangezien het over zaken gaat waar de meesten van jullie niet mee te maken hebben maar ik wou toch even kort laten weten hoe het ons is vergaan in de grote boze mensen wereld.
Sag
-
19 Maart 2009 - 21:43
Nathalie:
wat gecompliceerd allemaal...
mijn complimenten aan jullie!voor zover ik mijn oordeel er over kan en mag vellen hebben jullie het erg goed gedaan! ik zal kaarsjes blijven branden en blijven duimen en blijven hopen dat alles wat jullie nodig hebben voor India wordt toegekend. waarmee, naast geld en zorg, ook een enorme erkenning zal worden gegeven!
succes en sterkte met het lange wachten...
dikke kus voor de meisjes.
veel liefs, rogier en nathalie
-
19 Maart 2009 - 22:03
Julia:
Lieve Sagra, beste Melle,ik hoop dat jullie een beetje uit kunnen rusten en bijkomen van alle gebeurtenissen. Heel veel sterkte en ik denk en duim veel voor jullie!
Liefs, Julia -
19 Maart 2009 - 22:08
Bianc:
Pffff, wat een gedoe zeg... Nou spannend, I'll keep my fingers crossed in elk geval!!!!!
x -
20 Maart 2009 - 08:37
Heidy:
Jullie zijn zo sterk als gezinnetje!! Ik hoop dat jullie krijgen wat jullie verdienen. Dikke kus -
20 Maart 2009 - 09:24
Irma:
Jeetje, je wordt zo in een nieuwe wereld gedropt, omdat "men" vindt dat het terecht is. Ik wens jullie heel veel succes! Vanaf hier leven wij met jullie mee.
Irma -
20 Maart 2009 - 11:06
Esther J Van ZieZeZo:
Sagra en Melle, het is voor mij een duidelijk beschreven verhaal. Ook daar op de rechtbank dus verwarring, en nu weer wachten. Kan mij heel goed voorstellen dat jullie nog meer 'op' zijn! We denken veel aan jullie allen!
Een'rustig' weekend, groet van Esther J, ZZZ. -
20 Maart 2009 - 18:12
Ellis:
Wat kunnen mensen het elkaar toch zwaar maken.
Heel veel sterkte,
Kus,
Ellis -
20 Maart 2009 - 19:31
Marlon:
14 weken... Dat worden afgesleten duimen!
Liefs, sterkte,
Marlon
ps: gaat die overgangsregeling dan tenminste wèl direct van start? -
27 Maart 2009 - 14:08
Lawrence En Simone:
Belachelijk waar jullie mee te maken krijgen, terwijl het al zo zwaar is. Het CIZ is niet persoonlijk betrokken, maar probeert de nieuwe regels AWBZ van januari 2009 te hanteren (discriminerend). Mensen zijn nu de dupe van mensen die in het verleden misbruik hebben gepleegd met de AWBZ regels. Een tip er is ook zoiets als pgb kantoor die jullie kunnen helpen bij de administratie en nieuwe aanvragen.
Verder heel veel sterkte en succes we gaan onze gedachten naar jullie uit.
Liefs knuf aan India en Brida van Livia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
