Weer thuis
Door: Sagra en Melle
Blijf op de hoogte en volg Melle, Sagra, India, Brida en Yuna
05 Juli 2006 | China, Beijing
Het is al weer een hele tijd geleden dat ik het laatste bericht heb geplaatst en er is in de tussentijd heel veel gebeurd.
In het VU was er geen draadloos internet zoals in Beijing United, sterker nog er was helemaal geen internet mogelijkheid. Dat ziekenhuis is echt uit het stenentijdperk wat faciliteiten voor patienten betreft.
Thuis heb ik ook nog geen internet, dat duurt tegenwoordig 3 weken dus hebben we nog 2 weken te gaan. Ik zit nu even in Lut en heb een half uurtje om de afgelopen 3 weken te beschrijven. Omdat dat niet gaat lukken hou ik het kort en beperk me tot de belangrijkste zaken. Het verhaal van de repatriering heb ik bijna af en plaats ik een andere keer.
In het VU zijn er veel onderzoeken gedaan. India heeft een EEG, ECG, (veel) bloedafname, hersenvochtafname, urineinzameling, oogonderzoek (met klemmetjes die je oog openhouden) en het belangrijkste een MRI moeten ondergaan. Ons meisje is helemaal binnenste buiten gekeerd en het was erg zielig. Gelukkig mocht ik als moeder wel alles bijwonen en heb haar zo goed als mogelijk getroost. Het doet je inderdaad zelf ook pijn als je ziet dat je kind pijn heeft. Ik geloofde dat eigenlijk nooit zo maar het is waar.
Dinsdag de 27ste juni kregen we van dokter Vermeulen de uitslag van de MRI. Ik ga niet al te veel in details treden maar het komt erop neer dat India een zeer ernstige hersenbeschadiging heeft aan haar grote hersenen. Wat dit betekent voor de toekomst kunnen ze ons niet zeggen. De dokter zei dat we er van uit moeten gaan dat India niets kan (van zitten, grijpen, praten misschien zelfs bewegen) en alles wat ze uiteindelijk wel kan is mooi meegenomen. Dat India er nu uitziet als een gewoon kindje komt omdat alle functies die baby's hebben worden aangestuurd door de hersenstam en die is bij India intact. Helaas heeft India in het VU weer medicijnen gekregen omdat ze kleine epileptische aanvallen kreeg. Daardoor drinkt ze nu niet meer aan de borst maar krijgt weer voeding via de sonde. Mel en ik hebben sondeles gekregen en geven dat dus nu zelf thuis.
Ze denken bij het VU dat deze beschadiging (veroorzaakt door zuurstofgebrek) niet alleen veroorzaakt kan zijn door de bevalling maar dat er ook tijdens de zwangerschap sprake moet zijn geweest van een defect in de bloedtoevoer waardoor ze te weinig zuurstof in haar hersenen heeft gekregen.
Je zult begrijpen dat dit nieuws (hoewel we natuurlijk wisten dat er iets niet goed was) er hard bij ons inhakte en nog steeds doet. We hebben een aantal mensen op de hoogte gesteld maar hadden niet de kracht om iedereen in te lichten. Het kan dus ook zijn dat je naar een van ons hebt gebeld en dat we niet hebben teruggebeld. Dat komt omdat het heel zwaar is om steeds weer het verhaal te doen en iedere keer (ook nu ik dit schrijf) krijg je weer pijn in je buik en kun je wel janken. Vandaar dat ik nu even kort jullie inlicht zodat je weet wat er aan de hand is en dat je hoop ik ook begrijpt dat we niet altijd de telefoon opnemen of je terugbellen.
We waarderen jullie steun enorm dat doet ons heel goed.
Mel en ik hebben besloten het leven per dag te leven en te genieten van India en zo min mogelijk aan de toekomst te denken.
Er zijn al heel wat instanties die ons bijstaan en dat is echt geweldig. Dan moet ik toch denken aan al die ouders in China of andere delen van de wereld waar de zaken niet zo goed geregeld zijn en ze geen hulp krijgen.
Nogmaals bedankt voor jullie steun. Ik hoop binnenkort iets uitgebreider te schrijven maar voor nu zit mijn halfuurtje erop.
Liefs,
Sagra en vanuit China ook Melle
In het VU was er geen draadloos internet zoals in Beijing United, sterker nog er was helemaal geen internet mogelijkheid. Dat ziekenhuis is echt uit het stenentijdperk wat faciliteiten voor patienten betreft.
Thuis heb ik ook nog geen internet, dat duurt tegenwoordig 3 weken dus hebben we nog 2 weken te gaan. Ik zit nu even in Lut en heb een half uurtje om de afgelopen 3 weken te beschrijven. Omdat dat niet gaat lukken hou ik het kort en beperk me tot de belangrijkste zaken. Het verhaal van de repatriering heb ik bijna af en plaats ik een andere keer.
In het VU zijn er veel onderzoeken gedaan. India heeft een EEG, ECG, (veel) bloedafname, hersenvochtafname, urineinzameling, oogonderzoek (met klemmetjes die je oog openhouden) en het belangrijkste een MRI moeten ondergaan. Ons meisje is helemaal binnenste buiten gekeerd en het was erg zielig. Gelukkig mocht ik als moeder wel alles bijwonen en heb haar zo goed als mogelijk getroost. Het doet je inderdaad zelf ook pijn als je ziet dat je kind pijn heeft. Ik geloofde dat eigenlijk nooit zo maar het is waar.
Dinsdag de 27ste juni kregen we van dokter Vermeulen de uitslag van de MRI. Ik ga niet al te veel in details treden maar het komt erop neer dat India een zeer ernstige hersenbeschadiging heeft aan haar grote hersenen. Wat dit betekent voor de toekomst kunnen ze ons niet zeggen. De dokter zei dat we er van uit moeten gaan dat India niets kan (van zitten, grijpen, praten misschien zelfs bewegen) en alles wat ze uiteindelijk wel kan is mooi meegenomen. Dat India er nu uitziet als een gewoon kindje komt omdat alle functies die baby's hebben worden aangestuurd door de hersenstam en die is bij India intact. Helaas heeft India in het VU weer medicijnen gekregen omdat ze kleine epileptische aanvallen kreeg. Daardoor drinkt ze nu niet meer aan de borst maar krijgt weer voeding via de sonde. Mel en ik hebben sondeles gekregen en geven dat dus nu zelf thuis.
Ze denken bij het VU dat deze beschadiging (veroorzaakt door zuurstofgebrek) niet alleen veroorzaakt kan zijn door de bevalling maar dat er ook tijdens de zwangerschap sprake moet zijn geweest van een defect in de bloedtoevoer waardoor ze te weinig zuurstof in haar hersenen heeft gekregen.
Je zult begrijpen dat dit nieuws (hoewel we natuurlijk wisten dat er iets niet goed was) er hard bij ons inhakte en nog steeds doet. We hebben een aantal mensen op de hoogte gesteld maar hadden niet de kracht om iedereen in te lichten. Het kan dus ook zijn dat je naar een van ons hebt gebeld en dat we niet hebben teruggebeld. Dat komt omdat het heel zwaar is om steeds weer het verhaal te doen en iedere keer (ook nu ik dit schrijf) krijg je weer pijn in je buik en kun je wel janken. Vandaar dat ik nu even kort jullie inlicht zodat je weet wat er aan de hand is en dat je hoop ik ook begrijpt dat we niet altijd de telefoon opnemen of je terugbellen.
We waarderen jullie steun enorm dat doet ons heel goed.
Mel en ik hebben besloten het leven per dag te leven en te genieten van India en zo min mogelijk aan de toekomst te denken.
Er zijn al heel wat instanties die ons bijstaan en dat is echt geweldig. Dan moet ik toch denken aan al die ouders in China of andere delen van de wereld waar de zaken niet zo goed geregeld zijn en ze geen hulp krijgen.
Nogmaals bedankt voor jullie steun. Ik hoop binnenkort iets uitgebreider te schrijven maar voor nu zit mijn halfuurtje erop.
Liefs,
Sagra en vanuit China ook Melle
-
05 Juli 2006 - 14:37
Simone:
Lieve Sagra, Melle en India,
Sagra toen je dit bericht schreef, dacht ik op hetzelfde moment aan julllie. Ik zat in de auto op de terug weg van Ikea en vroeg aan Lawrence of ik jullie kan bellen. Ten eerste wil ik nog steeds vertellen dat ik ontzettend met jullie mee leef. Ik zou jullie graag een grote knuffel willen geven. En kracht te willen meegeven. Het zal wel ontzettend moeilijk zijn, maar ik vind het erg dapper en goed dat je op deze site tocht ons op de hoogt houdt. Sagra als je toch wil bellen of praten doe dit dan ik ben deze week thuis. Ik heb last van een dip en de combinatie van werken en werken met de doelgroep en opvoeding van Livia werd me wat teveel. Ik ben opzoek naar ander werk. Lawrence wenst jullie veel sterkte de komende tijd en natuurlijk ik ook.
DAG LIEFS SIMONE -
05 Juli 2006 - 14:37
Corine:
Lieve Sagra, Melle en India
Wat een gedoe toch allemaal. Ik denk regelmatig aan jullie en ben blij om een beetje op de hoogte te zijn. Ik vind jullie kanjers hoe jullie ermee omgaan en het is logisch dat je tijd nodig hebt om dit allemaal te verwerken.We wachten gewoon wel af wanneer jullie er weer aan toe zijn om contact op te nemen. Trouwens Sagra ik vind het erg gezellig dat je weer bij ons op school gaat werken en dan zie ik je dus om en om op de woensdag! Sterkte allemaal en ik hoop dat Melle snel weer thuis is. Dikke kus Corine -
05 Juli 2006 - 16:48
Julia:
Hoi Sagra, heel veel sterkte, moed en kracht!
Groetjes, Julia -
05 Juli 2006 - 18:22
Bianc:
Wij moeten ook vaak aan jullie denken en hebben het regelmatig over hoe alles nu gaat, superblij met dit bericht dus!!! Het lijkt me zo moeilijk voor je Sa om dit zo zonder Mel te moeten doen. Je hebt elkaar zo hard nodig met zijn drietjes!!!
Heel veel liefs en sterkte en de ALLLLERGROOOTSTE knuffels!!!
Ook van Frank -
05 Juli 2006 - 20:05
Riet:
Hoi Sagra
Ik schrik van je bericht, natuurlijk hoop je op beter nieuws! ik hoop dat jullie samen, en met de mensen die jullie lief zijn, dit kunnen verwerken. Jullie instelling is prachtig, ik hoop oprecht dat jullie genieten van alle mooie momenten. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe. De liefde die je voor India voelt is heel puur! Dag! lieve groeten -
06 Juli 2006 - 06:53
Ellis:
Lieve Sagra, Melle en India,
Soms zijn er geen woorden. Ik denk veel aan jullie.
Liefs,
Ellis -
06 Juli 2006 - 07:09
Jorinde:
Lieve Sagra,
Lijkt me inderdaad supermoeilijk om het ook nog in te typen al die feiten. Maar wel goed om te weten hoe het met jullie gaat. Heel veel sterkte, wat een geweldige moeder ben je! Minstens zo geweldig als dat je juf was!!!!
Liefs Jorinde
-
06 Juli 2006 - 07:38
Linda De Wit:
Ik ben er helemaal stil van en kan alleen maar zeggen dat ik aan jullie denk in mijn gebeden. We leven hier enorm mee! -
06 Juli 2006 - 08:54
Marlon:
Lieve alledrie
Jullie meisje heeft een stel fantastische lieve ouders gekozen... Vader of moeder worden is een heel bijzondere ervaring maar jullie krijgen daarbij wel heel veel op je bord... Ik leef met jullie mee en wens jullie alle3 heel veel kracht! Liefs, Marlon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
