Zaijian Beijing

Om 6.15 uur gaat de wekker en maken we ons klaar voor vertrek. Om 7 uur ontbijten we, dat hebben we speciaal aangevraagd gisteren avond aangezien het ontbijt eigenlijk vanaf 7.30 uur is. Joe onze Canadese buurman is blij ons nog even te zien en komt bij ons zitten. Zijn vriendin komt er ook bij en we kletsen nog even wat. Om half 8 maken we nog een foto van elkaar en dan scheiden onze wegen. Bij de receptie hebben we nog een check out. Wat vonden we van het verblijf? Hebben we nog op en aanmerkingen? Willen we zo vriendelijk zijn om op Trip Advisor een review te schrijven? Dat willen we en het verblijf was goed in het Sihe Courtyard hotel. 'Ok' zegt het meisje 'Then the check out is finished.' Ze geeft ons twee plastic zakjes mee met daarin ons ontbijt. We zeggen dat we al hebben ontbeten maar dat we het heel lief vinden en het wel meenemen als lunch.

Bij de metro aangekomen blijkt dat we nu veel meer trappen op en af moeten dan op de heenweg. Trix haar koffer is zo zwaar en onhandig dat we hem samen omhoog moeten tillen. Nu zitten onze ontbijt/lunch zakjes dusdanig in de weg dat ze kapot gaan en de eieren door het metrostation heen rollen en vertrapt worden door honderden voeten. We reizen natuurlijk weer midden in de spits dus het is druk. Eerst brengen we mijn koffer naar boven en hopen dat niemand hem mee neemt terwijl wij tegen de stroom in weer naar beneden lopen om Trix haar koffer te halen. Dit werkt zo onhandig en kost zoveel tijd dat we het bij de volgende trap anders doen. We tillen samen Trix haar koffer omhoog en ik til de mijne in mijn andere hand. Naar beneden toe tilt Trix haar koffer alleen. We zijn helemaal bezweet als we eenmaal bij de tweede overstap zijn en in de metro naar het vliegveld stappen. We stappen uit bij terminal 3 en dat was niet slim. Eenmaal in de hal aangekomen blijkt dat we niet goed zitten we moeten naar terminal 2. Een vrouw aan de infobalie geeft aan dat we met de lift naar beneden moeten en daar in een shuttlebus moeten stappen. Achteraf hadden we waarschijnlijk beter weer terug naar de metro kunnen gaan maar we deden wat ons was opgedragen. De shuttlebus doet er alleen bijna een half uur over om naar terminal 2 te komen. We worden toch wel erg zenuwachtig of we het vliegtuig nog wel gaan halen. Waar we gedacht hadden om half 9 op het vliegveld te zijn, komen we nu om half 10 pas aan terwijl we om 10.50 uur moeten vliegen. Bij de paspoorten gaat het redelijk snel maar dan komt de security check en dat duurt lang. Ik heb een jurk aan met korte mouwen en toch gaan ze heel secuur met het scan apparaat over mijn armen heen alsof ik misschien iets onder mijn huid zou hebben. Gelukkig hebben we nog 10 minuten om naar de wc te gaan en kan ik andere kleren aantrekken, we kopen nog wat souvenirs en gaan dan naar de gate waar we 10 minuten te laat aankomen. Er is geen passagier meer in de hal en de grondstewardessen staan te gebaren dat we op moeten schieten. We moeten meteen door naar buiten in een bus. De bus vertrek echter niet meteen en daardoor voel ik me minder bezwaard voor het te laat bij de gate komen.

We hebben een upgrade van onze stoelen gedaan en zitten nu comfort seat. Dat is echt heerlijk, we hebben een prima vlucht. Zonder slaap helaas maar wel met 3 leuke films en twee witte wijntjes. Bij aankomst op Schiphol staan onze mannen er en mijn jongste dochters. We gaan snel naar huis want binnen 5 uur zit ik weer in het vliegtuig maar dan naar Milaan voor de opening van de wereld EXPO.

Het was een mooie, zinvolle, emotionele en gezellige reis waarin ik herinneringen heb kunnen ophalen, nieuwe herinneringen kunnen maken, dingen heb kunnen afsluiten en misschien ook wel iets nieuws heb kunnen opbouwen. Ik ben super blij dat ik ben gegaan en dat ik in goed gezelschap was.