Dag 240 in Beijing, 04-05-06

Na maanden van stilte klonk daar het heerlijke getik van de regen op de ruit van de taxi. Ik was even bang dat het maar een buitje van niets zou zijn, had ook mijn paraplu niet meegenomen naar het ziekenhuis, maar het blijkt een echte regenbui.

Het heeft hier maanden niet geregend in September was denk ik de laatste motregenbui. Er begon dus ook een tekort aan water te ontstaan. Volgens het weerbericht gaat het morgen ook regenen dus dat is mooi dan worden de reservoirs weer een beetje gevuld en hoeven de planten twee dagen lang niet besproeid te worden. Ik vind het heerlijk om na zo lange tijd weer in de regen te lopen zeker nu het lekker warm is buiten.

Ik zou met Johanna en TJ naar de zwangerschapsyoga in het ziekenhuis gaan en daaraan sluitend naar de dokter. Ik was er een kwartier van te voren en die meiden waren er om drie uur en er was nog een meisje. Er was alleen geen instructeur. In het ziekenhuis wisten ze ook niet waarom die vrouw er niet was. Ze probeerden haar te bellen maar ze nam niet op. Na een half uur gewacht te hebben zijn we met zijn vieren koffie gaan drinken vlakbij het ziekenhuis. Het andere meisje komt uit Polen ik geloof dat ze Camilla heet maar weet het niet zeker. Ze woont 2,5 jaar in Beijing en spreekt een beetje Chinees maar is nu Engels aan het leren omdat ze dat meer nodig heeft dan Chinees (dan weet je denk ik al genoeg). Het was gezellig met de meiden.

Gisteren had ik het gevoel dat de baby niet meer met zijn hoofd naar beneden lag maar was gedraaid omdat ik opeens twee harde bulten voelde aan iedere kant van mijn buik. Hij bewoog zich ook heel anders opeens dus ik maakte me een beetje ongerust. De dokter, een nieuwe ze heet dr Zhou, ging voelen door hard te drukken op de plek waar de baby's hoofd moet zitten (geen fijn gevoel) en zei dat hij nog goed ligt. Hij is wel groot zegt ze maar je bent zelf ook dik. Gelukkig hadden Johanna en TJ me verteld dat ze dat bij hen ook heeft gezegd dus ik voelde me er niet heel erg door aangevallen hoewel het natuurlijk wel een botte opmerking is volgens westerse begrippen. Ik zei dank je tegen haar en daar moest ze wel om lachen.

De baby is nog niet ingedaald zei ze en daarom heeft ze me huiswerk meegegeven. Ze zei: ' You have to work every day one hour outside but somewhere where there are not many cars, in the park or just around your appartment block'. Ze bedoelde dus niet werken maar lopen. Ze zegt dat dat helpt om de baby in te laten dalen. Ze zei ook dat ze volgende week weer gaat checken en dat ze dus kan zien of ik mijn huiswerk heb gedaan of niet :-). Een uur lopen is best wel veel zonder een doel dus ik moet even gaan kijken hoe ik dat ga aanpakken. Ik heb morgen met Johanna afgesproken om te gaan zwemmen in haar gebouw, ze is daar zondag heen verhuisd. Ze woont een behoorlijk eind weg dus misschien ga ik wel naar haar toelopen en als ik het niet red in een uur dan neem ik voor het laatste stuk gewoon een taxi of de metro. Ik heb wel veel zin om te gaan zwemmen.

Na de dokter wou ik een voetmassage nemen en ben dus in de regen naar de massage salon gelopen. Waarschijnlijk kun je je al bedenken wat er gebeurde....... Ja inderdaad ze wilden het niet doen. Ik zei dat ik nu 9,5 weken zwanger ben (een week gelogen voor eigen bestwil) en dat het dus niet uitmaakt voor de baby, dat de baby sowieso iedere dag geboren zou kunnen worden. Maar nee ze bleven bij hun standpunt. Toen zei ik dat de dokter had gezegd dat het goed was maar ze waren niet te vermurwen. Op een gegeven moment was er ook een klant die zich ermee ging bemoeien, wat hier heel normaal is, die zei het is niet goed voor de baby. Toen was ik het zat en zei dat ik dan wel naar een andere salon ging en ben toen weggelopen. Buiten gekomen regende het hard en dat was mooi want zo vielen mijn tranen niet op. Die tranen komen snel tegenwoordig waarschijnlijk door de hormonen (woede uitbarstingen of onredelijkheid daar heb ik geen last van alleen maar van tranen). Soms dan trek ik het gewoon even niet dat Chinese gezeik en dat bemoeizuchtige gedrag (dat kun je je misschien niet voorstellen en je denkt misschien stel je niet zo aan maar als je hier ook 8 maanden woont terwijl je zwanger bent, dan begrijp je waar ik het over heb). Ik heb lekker een kwartier door de regen gelopen (ik dacht laat ik een uur doen dan heb ik die voor vandaag gehad) in mijn shirt en toen het water uiteindelijk mijn bh bereikte heb ik maar een taxi naar huis genomen.

Mel is nog op zijn werk. Hij had om half 4 afgesproken maar om 5 uur was er nog niemand dus die is nog wel even weg.

We hebben maandagavond gegeten met C, Josh, Max en Manuel en dat was gezellig, wel jammer dat ik niet ook een biertje mocht want het was erg warm. Dinsdag zijn we verder gegaan met de babykaart en werden we gebeld door TJ en Sameer of we zin hadden om te komen bbqen bij hun in de tuin van het appartement. Dat wilden we wel dus zijn we zelf naar de supermarkt gegaan en hebben lekkere watermeloen salade met olijven gemaakt en pasta/tonijn salade gevulde eieren en een kruidenboter. Bleek bij aankomst dat ze zelf hamburgers en kip hadden en dat het andere stel wijn mee had. Het was lekker en gezellig we gingen om half 12 naar huis.

Woensdag zouden we naar Tianjin met C dus hadden we om half 9 bij haar in de metro afgesproken. Helaas bleek toen we bij de emergency ticketdesk kaartjes wilden kopen dat er alleen nog plaats was in de trein van 11 uur. Dat was wel erg laat dus besloten we om dan maar kaartjes voor zaterdag te kopen. We gaan dit keer softseat dus ik ben benieuwd hoe luxe dat is. Omdat we wisten dat er in Dashanzi een kunstfestival is zijn we naar dat district gegaan. Het is heel apart want er zijn in allemaal oude fabrieken galerieen, exposities en cafes gevestigd. We waren erg vroeg dus veel was nog gesloten daarom zijn we maar gaan ontbijten in een cafe daar. Daarna zijn we door het gebied gaan lopen. Er was een hele mooie foto tentoonstelling. En er was een oude fabriekshal met allemaal communistische leuzen op de muur die ook communistische kunst vertoonde. Er hing een hele serene sfeer bijna alsof je in een kerk zit. We werden er helemaal rustig van.
Mel en ik hebben een mooie schaal gekocht en ik heb een boekje gekocht met mooie fotos van China. Ons fototoestel stopte er al na een halfuurtje mee terwijl we net nieuwe oplaadbare baterijen hadden gekocht. Erg jammer want het is een mooi foto gebied.

Toen we alles gezien hadden zijn we naar de Carrefour gegaan en hebben daar eten gekocht voor een late lunch. C ging met ons mee en het was gezellig. Om 5 uur ging ze naar huis en toen hebben wij het werk voor de kaart afgemaakt. Mel gaat maandag meteen de drukker bellen om te vragen of hij een proefdruk kan maken. Als het allemaal lukt dan wordt het wel mooi denk ik.

Er heerst een heerlijke sfeer in de stad. Het is niet druk op de weg, de mensen zijn niet aan het haasten maar lekker rustig en gemoedelijk heel fijn. Iedereen is in een vakantiestemming. Jammer dat het maandag weer voorbij is ik vind dit wel heel fijn zo. Het is warm buiten vandaag rond de 25 graden maar gisteren wel 28. Binnen is het 24 graden nu dus ook warm.

Mingtian jian!
Sa La

Ps: mijn ouders zijn vertrokken uit Kunming maar ik weet niet hoe de plaats heet waar ze nu zitten. Alles gaat goed met ze en ze vermaken zich prima. De eerste dagen waren erg druk dus vanaf nu gaan ze het wat kalmer aan doen. Ze doen iedereen de groeten.

Ps ps: iedereen die morgen vrij heeft een fijne dag gewenst op bevrijdingsdag!