Dag 96 in Beijing, 11-12-05

Nou vandaag was het zover, mama moet weer naar huis. We stonden om even voor 6en op om om half 7 naar het vliegveld te gaan. Voor we de deur uitgaan kijkt mama nog even haar ticket door en ziet tot haar schrik dat ze pas om 11 uur vliegt. We hadden dus helemaal niet zo vroeg op hoeven staan. Mel en ik duiken ons bed weer in om nog even te slapen en mama gaat aan haar dagboek werken. Om half 9 stappen we in de taxi en om 9 uur zijn we op de plaats van bestemming. Mel komt tot de ontdekking dat hij zijn portefeuile in de taxi heeft laten liggen en rent dus zo snel mogelijk alle taxi's af om te zien of die van ons er nog staat. Maar helaas tevergeefs. Hij heeft meteen de visa en american express kaarten laten blokkeren. Nu maar hopen dat een aardig persoon hem vindt en hem naar Mel zijn kantoor stuurt bijvoorbeeld. Maar dat zal wel niet gebeuren. Ondertussen heeft mama zichzelf en haar koffer ingecheckt en gaan we nog een kopje koffie drinken. Om 10 voor half 11 gaat ze op weg naar de gate en zijn Mel en ik weer alleen in de grote stad.

Vrijdag ben ik met mama naar het ziekenhuis gegaan. Ik kreeg eerst weer de gebruikelijke testen, bloeddruk, urine, wegen, en daarna mochten we naar de dokter. Ik had deze keer dokter Fahrad een Amerikaanse dokter met een persische achtergrond. Ze was erg aardig. Ze vond dat ik naar een dokter moet voor mijn hoofdpijn omdat ik voor mijn zwangerschap nooit hoofdpijn had en nu regelmatig. We hebben een afspraak gemaakt maar ik denk niet dat ik ga omdat hoofdpijn toch veel voorkomt bij zwangere vrouwen. Ik kijk het nog wel even aan. Toen mocht ik gaan liggen om het hartje te luisteren. Ze zette het apparaat erop en het was meteen raak. Ambrosius is alive and kicking. Het klonk hard en stevig dus dat is een goed teken. Hierna kreeg ik nog de triple test. Toen ze zeiden dat ik die kreeg dachten Mel en ik dat dat in het pakket zat maar blijkt dat dat niet het geval is. Ik moest dus 80 euro betalen. Voortaan dus altijd vragen of iets wel of niet in het pakket zit. Ik was wel opgelucht dat het allemaal goed is met Ambrosius en heb meteen Melle gebeld in het koffiehuis.

We zijn weer naar huis gegaan hebben ons omgekleed en zijn toen in de taxi gestapt naar de kleermaker. Daar aangekomen heeft mama het jasje gepast en zijn er aantekeningen gemaakt wat er nog veranderd moet worden. Ze hebben het zaterdag klaar. Vandaar zijn we in de taxi naar het theater gegaan voor de Kunfu show. Er stond een enorme file dus het duurde erg lang. We hebben 1,5 uur in de taxi gezeten voor een stukje van 8 minuten. Toen we om kwart voor zeven bij het theater aankwamen zat Mel in de taxi dus zijn we even naar de supermarkt gegaan om lekkere dingen te kopen omdat we ook nog geen avondeten hadden gegeten. Mel had het zelfde probleem en hij kwam pas om 10 over half 8 aan terwijl de show om half 8 begon. Gelukkig konden we nog wel naar binnen maar wij hadden al bijna een uur buiten in de kou gestaan in onze mooie kleren dus waren tot op het bot koud. Binnen bleek dat de kachel niet aan stond en dat de buiten deuren gewoon openstonden dus hebben we onze jassen en handschoenen aangehouden en hadden het nog steeds erg koud. De show was wel erg mooi (ik mocht trouwens voor de helft van de prijs omdat ik een studentenkaart heb) met veel acrobatiek en balet en kunfu sprongen. Er waren ook kinderen die meededen en eigenlijk waren die het leukst. We waren alle drie steenkoud en zijn meteen naar huis gegaan na afloop van de show. Thuis hebben we lekker wat warms gedronken en hebben een film gekeken.

Gisteren zijn we na het ontbijt naar de Panjingmarkt gegaan. Het was alleen weer ijskoud buiten dus hebben we het niet heel lang volgehouden. Mama heeft een paar kadootjes gekocht en toen hebben we een restaurant gezocht. Ze spraken er alleen Chinees dus heb ik besteld. 3 kommen kippensoep en drie broodjes kabab. Er was ook een buffet en daar hebben we varkensvlees en pindas en salade besteld. Er lag ook iets dat er wel lekker uitzag maar toen ik vroeg wat het was bleek het varkensoor te zijn, dus toch maar niet gedaan. De salade smaakte me helaas niet er zat weer dat smaakje op wat op het meeste Chinese voedsel zit. Mama ontdekte wat het was het blijkt oestersaus te zijn wat mijn maag niet meer wil eten.
Na het eten zijn we naar de meubelmaakwijk gegaan. Ik moest zo nodig naar de wc en mama en Mel ook dat we eerst naar het openbare toilet zijn gegaan. Dit is een buitenwijk van Beijing en dat kon je aan de wc goed zien. Er stonden een paar schotjes die tot je middel rijken en verder is er niets anders dan een langwerpig gat in de grond. Je moet er wel in kijken omdat je moet opletten of je wel de goede richting op plast dus hebben we kunnen genieten van de blaas en darminhoud van 100den mensen. Bij de vrouwen komt er nog de maandelijkse periode bij die in deze toilet ook goed zichtbaar was. Aan het einde van de rij gaten zat een vrouw gehurkt toen wij binnenkwamen en toen we naar buiten gingen zat ze er nog steeds. De stank viel wel erg mee waarschijnlijk omdat het zo koud is. Toen ik later nog een keer naar de wc bij de meubelzaak ging verging ik bijna van de ammoniaklucht waarschijnlijk omdat het daar warm was in de toilet.

Nou alle vieze praatjes weer gehad. We zijn door die loodsen heen gegaan en hebben niets gekocht. Eigenlijk waren we van plan om nog meer zaken te bekijken maar het was zo onwijs koud dat we er alle 3 geen zin in hadden. Omdat er amper taxis komen bij die loods heeft een chauffeur ons op een plek gebracht waar er meer kwamen. We mochten in de taxi blijven zitten tot hij er een had aangehouden dus dat was wel erg vriendelijk. We zijn eerst weer naar de kleermaker gegaan maar het jasje was nog niet goed. Jammer voor mama want nu kan ze het niet aan met kerst. Wij gaan het ophalen als het klaar is en proberen het dan te versturen zodat ze het misschien voor de kerst heeft maar het wordt waarschijnlijk lastig.
We wilden alleen nog maar naar huis dus hebben we bij de subway broodjes gehaald en die thuis als avondeten gegeten. Toen film gekeken en naar bed.

Morgen heb ik een spreekbeurt op school dus die moet ik gaan voorbereiden. Ik zie er wel een beetje tegenop omdat ik niet zo'n grote woordenschat heb als de anderen en dus minder goed uit mijn verhaal zal komen. Maar goed ik ga mijn best doen. Ik begin gewoon met de zin, "Mijn spreekbeurt gaat over Nederland" Ha ha nee hoor dat kan ik helemaal niet zeggen.
Mijn Engelse les gaat niet door vandaag, we moesten mama wegbrengen en ik moet veel doen voor school dus ik vond het even te veel van het goede. Nou dit was het weer voor nu. Oja had ik al gezegd dat ik 6 januari vlieg? Ik kom dus op 6 januari aan in Nederland en blijf een aardig tijdje maar weet nogsteeds niet wanneer ik terugvlieg.

Mingtian jian!!!!

Ps: Kir het is niet gelukt met je verlanglijst maar ik ga kijken wat ik kan doen en wat er nog in mijn koffer past goed???

Psps: Sonja mama vertelde dat jij 20 kilo mag versturen per week geldt dat ook van China naar Nederland?

Pspsps: Malio je bent toch niet opeens afgekickt he??????