Dag 56 tm 58 in Beijing

Ik heb eerlijk gezegd even geen idee meer hoe het zit met de dagen. Het is nu vrijdag 4 november 7 uur smorgens dus dan is het bij jullie 12 uur. Dat betekent dat Manon nu jarig is!!!!!

Lieve Manon van harte met je verjaardag, ik zal niet zeggen hoe oud je bent geworden dat hoort niet bij jonge vrouwen. Ik hoop dat je een hele leuke dag hebt vandaag (dat je niet hoeft te werken) met je familie en wat vrienden. Ik weet dat je er helemaal geen behoefte hebt om het te vieren maar eigenlijk is dat onzin. Het leven is een wonder dus ieder jaar dat je ouder wordt moet je vieren dat je dat wonder nog een jaar mag meemaken. Als je het op die manier bekijkt wordt het mooier hoe ouder je wordt.

Dinsdag zijn Kir en Len naar de verbodenstad geweest en ik naar school. Smiddags kwam Ayi en heb ik gestudeerd. Savonds zijn we naar Cafe Sambal gegaan. Dat is een restaurant in een hutong waar ze Maleisies eten serveren. Het was erg lekker en de inrichting was heel leuk.

De volgende dag zijn Kir en Len naar de muur gegaan en ik naar school. Eigenlijk had ik bijles maar Linda begon erover dat ik misschien wel liever tijd met mijn zus wilde spenderen. Ik zei haar dat als ik mag kiezen ik dat wel prefereer. Dus geen bijles. Helaas was Lennard zijn telefoon vergeten dus kon ik ze niet laten weten dat ik smiddags met ze zou kunnen afspreken. Ik ben dus maar een boekje gaan lezen (wat ik opgestuurd heb gekregen van Jorinde. Het boekje van de kinderboekenweek.). Het was een leuk boekje dus had ik het in no-time uit. Daarna heb ik wat geslapen zodat ik s'avonds wat langer wakker kon blijven.
Kir en Len belden vanuit een cafe in SanLiTun (een straat vol met barretjes waar heel veel buitenlanders komen) Ze wilden gaan eten in het tapas restaurant, waar we eergisteren langs waren gelopen. Dus ik pak vanuit huis een taxi en Mel vanaf zijn werk. We eten heerlijk en het is gezellig.

Donderdag voel ik me helemaal niet goed. Weer onwijze pijn in mijn hoofd dus ik ga niet naar school. Kir en Len komen laat uit bed en willen een treinkaartje kopen en dan naar de tempel van de hemel gaan. Ik besluit ondanks de koppijn met ze mee te gaan. In de metro loop ik onwijs te zweten en heb het gevoel dat ik van mijn stokje ga. Wanneer ik op de roltrap sta val ik er bijna af dus het gaat niet goed. Even zitten wat water drinken en een snoepje met veel suiker en het gaat weer een beetje. Bij het station koop ik nog een flesje cola en dan gaan we naar binnen. Het is lastig te zien waar je moet zijn want er zijn onwijs veel loketten. Len ziet nog twee buitenlanders en gaat het vragen. De vrouw achter het loket spreekt goed Engels dus de kaartjes zijn binnen een mum van tijd geregeld. 45 Euro voor 2 kaartjes voor een treinreis van 10 uur op een hard sleeper. Dat is toch helemaal niets?? Ze vertekken vrijdagavond om 9 uur. Ik voel me nog steeds slecht dus besluiten we om wat te gaan eten. Na het eten is het niet veel beter dus besluiten we dat ik weer naar huis ga en dat zij lekker op pad gaan. Ik baal kan wel janken, zijn er mensen over lig ik in mijn bed in plaats van lekker met ze op stap te zijn. Thuisgekomen ligt er een brief van Casper en een van Carla dus dat beurt me weer een beetje op. Ik lees ze en ga slapen.
Mel heeft voor vannavond iets leuks geregeld. We wilden namelijk gaan karaoken. Mel vraagt Ding ding (zijn baas )of hij het ook leuk vind om mee te gaan. Dat vindt hij en hij besluit meteen dat het zijn avond wordt want hij nodigt ons allemaal uit om te gaan eten bij een heel oud Chinees restaurant. Ik moet me dus goed voelen.
Om 6 uur komen Kir en Len thuis en gaan we ook meteen weg. Ik voel me nog niet top maar wel beter dan smiddags. Het restaurant is bij Hou Hai een toeristisch uitgaansgebied aan een meer. We hebben natuurlijk een eigen kamer in het restaurant. Ding ding heeft ook een collega mee gevraagd Wei wei en een vriendin uit Hongkong Yoki. Yoki spreekt goed Engels dus die kan vertalen, hoewel Ding ding zijn Engels niet heel slecht is. Yoki komt te laat dus we beginnen alvast. Eerst krijgen Kir en Len alletwee een kadootje van Ding ding en Wei wei. Kirsten krijgt een mooie armband en Lennard krijgt een houten doosje voor zijn visitekaartjes. Erg leuke kadoos en erg lief ook dit gebaar van welkom heten. We drinken een Chinese wijn die ze gele wijn noemen. Je drinkt het warm. Het wordt geserveerd in een heel leuk "potje" Het geheel bestaat uit drie delen. Het eerste deel is een potje waar je warm water in doet. Daarin gaat een langwerpig "soort klein vaasje" daarin zit de wijn en daarbovenop zit een kommetje (klein) die je eraf haalt om de wijn uit te drinken. Door het warme water blijft je wijn lekker warm het werkt als een soort termosfles maar dan van porselein.
In de wijn moet je een soort gedroogde vrucht doen die zoutig en zoetig is. Ik dacht dat je dat ding in je wijn moest dopen en dan opeten dus ik zat met dat ding in mijn mond. Hij was alleen zo hard dat ik hem niet kon doorbijten. en het werd ook al zouter maar was niet vies. Ding ding zag me bezig en moest lachen, blijkt dat het gewoon in je wijn moet blijven liggen zodat de smaak in de wijn trekt. De wijn is een combinatie van Sherry en Port smaak erg lekker. Er was natuurlijk eten in overvloed en het was erg lekker. Hij had wel onwijs rekening met ons gehouden want veel van het eten was zoet zuur. Ik weet dat hij zelf van heel pittig eten houdt dus ook dat was erg aardig van hem. Het is gezellig en er wordt veel geproost. Om een uur of 10 gaan we naar de kalaoke. We gaan naar de Tango dat is die tent naast het 24 uur open restaurant, die Mel en en overigens hebben omgedoopt tot de vreetschuur. De Tango is heel groot. We gaan naar beneden en daar zijn allemaal kamertjes waarin mensen aan het zingen zijn. Yoki zegt dat je niet te goed mag zingen anders moet je weg. Ze zegt ook dat ze niet goed kan drinken maar daar merken we nog weinig van.

In het kamertje zit je op een lange bank voor een grote tv. Er zijn twee computers een waar je op kunt internetten een een waarop je de liedjes kunt zoeken.
Ding ding wil weten wat we drinken. Ik wil geen alcohol meer dus vraag om sinasappelsap maar dat mag niet. Pas als we yoki zeggen dat ik met de hele dag al niet goed voel helpt ze mee en krijg ik toch sap. Kir en Len gaan aan het bier (12 flessen arriveren) en de rest gaat aan de Chivas met ijs en groene thee (koude). Er gaat een hele fles doorheen en de gene die het meest binnenkrijgt is Yoki. Ik zie langzaam iedereen om me heen steeds meer dronken worden en dat is erg apart. Ding ding wil met iedereen dansen en gaat op een gegeven moment bij Mel op schoot liggen en valt daar even in slaap. We zingen Engelse en Chinese liedjes door elkaar en het is eigenlijk best leuk. Yoki kan natuurlijk erg goed zingen en Wei wei ook, het is een serieuse zaak voor hun en ze gaan er helemaal in op. De Engelse liedjes kennen we niet allemaal dus wij maken er meer een grap van. Lennard kan hoe meer hij op heeft steeds beter rappen. Het is echt tof om te horen en Mel maakt er helemaal een grap van. Zo is het erg gezellig. Op een gegeven moment heeft Len behoorlijk wat op (hij moet natuurlijk nog bewijzen dat hij een goede man is, Mel heeft die fase ook moeten doorstaan) en laten we water aanrukken. Yoki wil wel 8 keer bottoms up met Len doen. Maar het verschil is dat hij een beker water heeft en zij een glas drank. Na een uurtje of 2 heb ik het wel gezien. Helaas de Chinesen nog niet. Yoki zegt dat ze Ding ding nog een beetje rustig wil hebben (ze bedoeld dat hij een beetje nuchter wordt) omdat hij nog naar huis moet met de auto|!!! Wij zeggen dat dat toch niet kan. Maar zij zegt dat ze relatives zijn en dat ze hem nooit zou laten gaan als hij het niet zou kunnen. Ik heb daar mijn ernstige twijfels bij maar ga niet in discussie met een Chinees omdat ik niet weet of ik dan onbeleefd ben en weet ook niet wat gewoon is hier. Om 1 uur gaan we naar huis. Ze willen met ons meelopen tot aan de deur en dat is misschien wel goed voor Ding ding dat hij even een ommetje maakt in de koude buitenlucht.

Mel stort meteen zijn bed in, die moet morgen met Ding ding 2,5 uur in de auto zitten naar een wijnfabriekant met een mooie showroom. Ze gaan daar heen met die supermarkt klant. Dussss..... Mel gaat een zware dag tegemoet. Met klant relatie en drank. De arme ziel ik hoop dat hij het trekt.
Ik ga ook naar bed en Len ook. Kirsten gaat nog mailen naar haar werk en zo is er weer een dag voorbij.
Vandaag gaat het met mij nog niet florisant dus sla ik weer school over. Ik voel me wel erg schuldig maar heb besloten dat het goed is als ik naar mijn eigen lichaam luister en dat ik van het weekend gewoon heel hard ga studeren om alle 100 woorden in mijn kop te stampen. Mel heeft gezegd dat hij me gaat helpen met overhoren.

Ik ben benieuwd hoelaat Kir en Len wakker worden. We hebben afgesproken om samen te eten bij het treinstation en dat wij ze dan gaan uitzwaaien.
Fotos komen zo snel mogelijk.

Liefs Shang Sa La

Ps: Malio hoe zijn je examens gegaan? Is het een beetje gelukt? Wanneer krijg je de uitslag?