Afscheid

Na een rot nacht moeten we ons opeens nog haasten naar het IDC voor de natural swim. We zijn op tijd en kunnen meteen omkleden en dan gaan oma en India bijna meteen het water in. Ik heb nog nooit gekeken tijdens de swim alleen maar zelf in het water gelegen. Maar het is erg leuk om te zien. De dolfijnen komen heel veel naar mensen toe en ook bij mama en India steekt de dolfijn haar kop boven water. Helaas ziet mama het niet maar India waarschijnlijk wel. Ik roep mijn moeder maar ze hoort me niet. Een van de Poolse moeders staat naast me en zegt. 'Leave is just make picture she see later.' Haar Engels niet niet zo best maar we hebben toch even een leuk gesprek. Zij zijn er al voor de 5 de keer en komen steeds 3 weken. Ze zegt dat ze de dolfijnen nog nooit zo bezig heeft gezien. Ik zeg dat het mij ook verbaast. Dan komen we tot de conclusie dat er afgezien van mijn moeder alleen maar vaders in het basin liggen. Waarschijnlijk houden de, voornamelijk vrouwtjes dolfijnen meer van het mannelijk geslacht.

Na de swim geven we de kaart aan Kim, ze neemt geen afscheid want ze denkt dat we elkaar nog wel na haar sessie met een ander kind zullen zien. Maar dat is niet het geval. We wachten een tijd, pikken India haar werkstukken op uit de klas maar ze is er nog niet. Omdat wij ook andere plannen hebben vandaag gaan we toch maar weg, een vreemd afscheid zo. Wel jammer.

We zijn de plattegronden van Miami thuis vergeten dus we moeten terug naar huis. We rijden naar Miami maar onderweg komt mama er achter dat we op een heel andere weg rijden dan ze dacht. Ik zie de Ikea en weet daardoor waar we zijn want dat heb ik op internet op een kaart zien staan. De route moet dus gewijzigd worden en het duurt iets langer dan gepland. We moeten ook nog een detour nemen vanwege wegwerkzaamheden maar uiteindelijk komen we uit bij de parkeergarage die we hadden uitgezocht vlak bij de metroliner drie gratis metro's waarmee je een stukje van downtown Miami van boven de grond kunt zien. Wanneer we uit de parkeergarage komen giet het bakken uit de hemel. We besluiten eerst maar een koffie te drinken en een broodje te eten bij Dunkin Donuts. De sfeer op straat is wat duister en de jongen achter de balie niet echt vriendelijk. We eten en wagen ons daarna maar in de regen. Gelukkig is het wat minder geworden. Er staan veel zwervers op straat en volgens mij ook prostituees. We lopen er langs en gaan het Government station in, hier vertrekt de metroliner en de gewone metro. Het is jammer dat het regent want daardoor zie je het minder goed en worden de foto's minder mooi. Nu is mijn telefoon al bijna op en mama heeft haar camera vergeten dus we hadden niet zo'n goede voorbereiding.
De metroliner is leuk we rijden langs en door de flatgebouwen. Bij Bayside gaan we eruit en lopen richting de market place. Het zijn allemaal winkels en restaurants met harde muziek. Op zich leuk maar anders dan ik me had voorgesteld. We lopen richting de kade en gaan daar even zitten. Er komen veel boten langs. We lopen langs de Disney winkel en we gaan er naar binnen. India wordt er helemaal blij van. Laatst ook toen we door de K-mart langs de speelgoedafdeling gingen. Haar ogen gingen er helemaal van glimmen, zo leuk om te zien. We spenderen dus een stuk langer in de Disney winkel dan ik had bedacht maar het was het meer dan waard.
Dan lopen we naar het Museumpark. Daar is het Perez art museum. We gaan er niet in maar buiten is het ook heel leuk. De sfeer is heel prettig en er is een soort schommel installatie. Dus we schommelen wat en drinken een jus d'orange terwijl we naar het water kijken. Dan lopen we naar het station en stappen weer op de metro. We gaan terug naar Government station. Het is tijd om India eten te geven dus kopen we door naar Flaglerstreet om daar op het terras bij de starbucks India eten te geven. Helaas zitten er allemaal dronken en niet fris uitziende mensen op dat terras dus gaan we maar naar binnen. In de koude airco geef ik India eten en dan gaan we snel weer weg daar. Naar de auto waar ik India verschoon op de achterbank van onze Dodge. We proberen weer op de Turnpike te komen (de tolweg van Miami) maar het is spitsuur dus staan we eerst een tijd in de file en het duurt een tijd voor we hem vinden. India vindt het niet leuk meer. Na bijna 2 uur komen we thuis.
Ik kijk op mijn mail en er is een mailtje van Kim. Jammer dat ze ons niet meer gezien heeft maar dat ze het heel leuk vond met ons. Toch nog een beetje afscheid.