Nestelen

We doen het rustig aan vandaag. Ik word om 6 uur wakker na een heerlijke diepe slaap. Ik kom niet meer in slaap want mijn buurvrouw is heerlijk aan het snurken. We gaan ontbijten maar er zitten twee Duitsers te roken in de courtyard waar we ontbijten en dat is echt niet lekker bij je eten. We verhuizen dus naar onze eigen courtyard. Aan onze courtyard zitten 6 kamers ieder met een rood lampionnetje.
Onze Canadese buurman komt bij ons zitten en we praten over het leven onder het genot van een kop koffie. We checken alvast in, laten onze boardingcard printen bij de receptie en gaan dan op de fiets naar het Olympisch stadion. Opeens moeten we voor de fietsen een contract tekenen. Waarschijnlijk omdat we de vorige keer zo laat terug waren. We tekenen braaf en moeten er wel om lachen.

We moeten net voorbij de vierde ring zijn en fietsen onderweg een stukje van mijn vroegere route naar school langs het kanaal.
Aangekomen bij de vierde ring gaan we er via een loop brug overheen. Onderaan de brug staat een mevrouw pannenkoekjes te maken van een soort bladerdeeg. Er komt een gebakken ei op en een soort saus, wanneer ik zeg hetzelfde te willen als de vrouw voor mij zegt die vrouw tegen de verkoopster in het Chinees dat wij geen scherpe saus moeten. Ik zeg dat ze gelijk heeft dat we geen scherpe saus willen. Er komt ook nog wat rauwe andijvie op en dan rolt ze de pannenkoek op en geeft ze hem in een zakje. Ik heb deze pannenkoekjes vaker gegeten, mijn mede student Linda nam ze wel eens voor me mee. Ik vraag de verkoopster waar de ingang van het stadion is en ze wijst ons de weg. We eten de pannenkoek voor de water cube (het olympisch zwembad) op, hij smaakt heerlijk, en kopen dan kaartjes voor het vogelnest ‘the deep tour’ en voor de water cube. We beginnen bij de water cube. Er is niet super veel te zien maar het gebouw is van binnen wel interessant om te zien. We zien het zwembad, waar nu een vloer overheen ligt en de tribune en duikplanken. Er zijn ook mensen in de warming up zwembaden aan het zwemmen, het is goed om te zien dat die nog worden gebruikt. Dan gaan we op weg naar het vogelnest er ligt een groot plein omheen en het gebouw is van buiten best indrukwekkend om te zien. We kunnen de Vip ingang voor onze deep tour niet vinden dus we vragen het aan een medewerkster. Ze neemt ons mee met haar tourgroep en brengt ons bij roltrappen die we echt niet zonder haar hadden gevonden. We nemen de trap naar beneden maar daar komt ze weer naar ons toe en zegt dat we naar boven moeten. We krijgen een nieuw meisje en die neemt ons een verdieping hoger mee dan waar we instapten. We worden bij een nieuwe groep toegevoegd en komen bij de VIP zitplaatsen. We vragen een bewaker een foto te maken. Hij neemt zijn taak echter zo serieus dat we onze groep kwijtraken en hij op allerlei plekken foto's van ons maakt. Bij de zitplaats van mr Wu en mr Xi. Dan neemt hij ons mee naar binnen en worden er foto's gemaakt van ons bij een ontmoetingsplek, een deur, een kamerscherm, een wandkleed, een tekst van Mao, een wand met duiven het houdt niet op en wij krijgen een beetje de slappe lach die we in proberen te houden om hem niet het gevoel te geven dat we hem uitlachen. Dan komt er een tour meisje en die zegt dat hij weg moet. We kunnen hem niet meer bedanken want hij rent bijna weg. Hij is duidelijk buiten zijn boekje gegaan maar had wel even de tijd van zijn leven.

We worden in een lift gestopt en moeten naar etage 5 we komen op de hoogste tribune. We lopen zo hoog mogelijk en eten daar even een koekje met water. We maken daarna een rondje achter de tribunes en zien allerlei attributen die tijdens de opening gebruikt zijn, erg leuk. We verlaten het nest en lopen naar de houder van de vlam. Dan willen we naar het chocolade museum maar die blijkt gesloten.
Dan maar een ijsje en hoppa op de fiets naar huis. We komen langs een vegetarisch restaurant tegenover de Lama tempel en besluiten daar later te gaan eten. Maar eenmaal in het hotel drinken we een biertje, plant ik de bollen in het tuintje van onze courtyard, met een lepel als schep, om zo ook iets achter te laten in Beijing en storten we helemaal in. We besluiten het hierbij te laten voor vandaag. Het is ook al 20.30 uur. We willen nog wel het bier in de koelkast aanvullen van het hotel dus lopen we naar de Wu fu en weer terug, pakken onze koffer in, douchen de smog van ons af (het was een smoggy dag) nemen een biertje, typen dit verhaal en gaan dan naar bed. Morgen om 7 uur ontbijt.

Zaijian!!