Zusjes
Door: Sag
Blijf op de hoogte en volg Melle, Sagra, India, Brida en Yuna
21 Augustus 2014 | Nederland, Nederland
India heeft een pittige aanval en schrikt van ieder geluid. Brida is bezig met haar ballon, opblazen en leeg laten lopen. Mel zegt haar te stoppen maar ze gaat door waardoor Mel boos op haar wordt en Brida daardoor moet huilen. Maar ze kan niet met geluid huilen omdat haar zus anders schrikt en heel hard gaat gillen. Ik neem na deze situatie Brida op schoot.
‘Bri wat vind je ervan om een zus als India te hebben fluister ik omdat India nog steeds in haar schrikstand staat.’
‘Dat vind ik niet zo leuk.’
‘Waarom niet dan?’
‘ Omdat ik altijd zo stil moet zijn omdat India anders zo moet schrikken.’
‘Dat snap ik zeg ik.’
‘Weet je wat mijn wens is mama?’
‘Nee.’
‘Dat India kan praten en dat ze dan kan zeggen wat ze vindt.’ ‘En wat is jouw wens mama?’
‘Ik wens ook dat India kan praten met haar mond of haar ogen of haar hoofd en ons heel duidelijk kan maken wat ze wil of vindt.’ ‘Mama vindt het ook wel moeilijk hoor met India.’
‘Ja? Waarom dan?’
‘Ook omdat India zo kan schrikken.’
‘Denk je dat India kan lopen mama?’
‘Nee dat denk ik niet.’
‘Waarom niet?’
‘Omdat India haar hersens zo kapot zijn dat dat niet meer kan.’
‘Zijn ze zo kapot?’
‘Ja.’zeg ik met een brok in mijn keel. ‘Ik zou graag willen dat India zich prettiger in haar vel voelt en minder hoeft te schrikken en minder last heeft van de aanvallen.’ ‘En dat jij en India en Yuna en papa zich allemaal fijn voelen in ons huisje.’
Dan krijg ik een grote knuffel en een kus van mijn middelste dochter.
‘Mama waarom zeg je huisje? Ons huis is toch niet klein, het is best groot.’ Groter dan Kate’s huis.’
‘Dat klopt .’zeg ik. ‘En groter dan Mees haar huis.’
‘Ja, zeker groter dan Mees haar huis, ik ga even mijn ballon in de andere kamer opblazen.’
Dan komt R om India mee te nemen naar de Klas op Wielen ze gaan met de rolstoelfiets.
‘Dag India, ik ga je missen.’ zegt Yuna terwijl R India naar buiten rijdt en haar op de rolstoelfiets vastzet.
‘India moet nog leren fietsen he mama?’ ‘En leren lopen en leren praten en leren koken en leren aardappels maken en leren koffie drinken.’ ‘O, nee dat kan ze al maar zwarte koffie heeft ze nog niet gedronken he mama? ‘
‘Nee, dat heeft India nog niet gedaan maar dat is ook niet voor kleine kinderen.’ antwoord ik.
‘Ja, maar dat mag toch wel voor gehandicapten?’
Liefs, Sag
-
21 Augustus 2014 - 09:35
Irma Duim:
Wat geweldig hoe kinderbrein werkt. En wat pak jij het liefdevol aan! Petje af. Voor jullie allemaal. xxx -
21 Augustus 2014 - 10:09
Bianca:
Zooooooveel respect voor hoe jullie het doen! Wat een liefdevol gezin zijn jullie toch! Xxxx -
21 Augustus 2014 - 10:15
Kirsten:
Met een brok in mijn keel lees ik je verhaal over een dag uit de week. Je doet het super zus. -
21 Augustus 2014 - 10:52
Caroline:
Wat een mooi, emotioneel verhaal met onverwacht einde: ik lach door mijn tranen heen. Ik heb enorm respect voor jullie! X -
21 Augustus 2014 - 11:04
Simone :
Moeilijk en mooi beschreven! Het hele gezin leeft mee met India. Heel veel sterkte en hopelijk zie ik jullie nog eens Groetjes xxx -
21 Augustus 2014 - 13:37
Oma T.:
Love you all!! xxxxx -
21 Augustus 2014 - 18:34
Ellis:
Er zijn geen woorden voor...en toch weet jij ze te vinden.
-
21 Augustus 2014 - 19:22
Erica:
Je kunt wel een boek schrijven! Goed opgeschreven, dat is de werkelijkheid! -
21 Augustus 2014 - 20:51
Oma Kippie:
Bedankt, dat je dit met ons deelt. Een mooi en warm verhaal. -
23 Augustus 2014 - 21:00
Ria Borst:
Ik lees dit met de tranen die over mijn gezicht lopen. wat is dit moeilijk voor jullie gezin en wat zijn jullie moedig. liefs Ria -
27 Augustus 2014 - 13:39
Corine:
Wouw!!!!
-
29 Augustus 2014 - 22:50
Marlon:
Brok... Mooi, dank je wel!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley